Gecelerin bulutlarla ağladığı zaman
Özlemlerimi kanatlandırıyorum
Hasretini yüreğime pul diye yapıştırdım
Baharın çiçeklere merhaba dediği
Akşamların geceyle cilveleştiği
Yıldızların ay ile kucaklaştığı
Hasretin bulutlarını gözyaşlarımla sağarken
Dalgaların kıyı ile seviştiği
Bir sahil kahvesinden yazıyorum

İçimdeki haykırışları küçüğüm
Mutluluklara uzanan sevda pınarlarım kurudu
Gecelerin yakamozlarla dans ettiği zaman
İpeksi şaçlarına dokunup
Belin sımsıkı kavramak istedim
Yokluğunda kaç kez firar etti duygularım
Yüreğimin geçmeyen zaman dilimlerinde
Hep prangalar vurdular
Sensizliği anlatmak istedğim anılara
Çıkıp gelsen gecelerime,karanlıklar içinden
Bedeninde dolaşsa nasırlı ellerim
Sabahın ilk ışıklarına kadar uzansak
Kalplerimizi okşayan şiirler yazsak
Bakışlarında biriken özlem damlaları düşse avuçlarıma
Kurduğumuz hayaller kanatlansa bulutlara

Gözgöze bakıştığımızda
Ilık meltemler dolsa yüreğimize
Sen giderken ayaz düştü karasuya
Hasretle karışık gözyaşları düştü bu sahile
Yüreğimden ağıtlar aktı kumlara
Yalnızlıklarımın yağmurlarında yıkandı
Elele dolaştığımız kaldırımlar
Kaç kez öptüm hasret kokan resimlerini
Kaç kez kayboldum hasretin karanlıklarında...
Yokluğunun ateşni södürmek istedim
Sen yoktun olmadı yapamadım işte...
Hep ilahi adalet istedim Allahımdan

Yokluğunda hep bulanık akıyor sakarya nehri
Kırıldı kalemim mahkum düştüm yokluğuna
Yüreğimde filizlenmiş çiçekleri soldurma küçüğüm
Güneşine hasret bırakma beni
Dalları sevgiye susamış
Baharı bekleyen bir fidan gibiyim
Hasret rüzgarları kapıma vurduğunda
İnan ki hep sen geldin zannettim
Odama vuran ay ışıklarını
O masum tatlı gülüşlerin sandım...
Şimdi bastığım klavyemin her tuşumda sen varsın
Ansızın çıkıp gel de karasu bayram yapsın
YEŞİLIRMAK