Rüzgar bile acımasız bugün
Zaten üşütüyor yokluğun
Oda sen uydu bu gün..!!
İliklerime kadar dondum üşüyorum
Varlığınla yaşamak dururken
Sensizliğe mahkumum ölüyorum
Hükmü yok sözlerin söylemek beyhude,
Hep yaşlı gözlerim
Mutluluk kaldı mazide …


Her gün bir öncekinin tekrarı.
Değişen sadece saçımda artan aklar,
Gece olunca ruhumda bir hüzün
Dört duvar olur tabutum
Beni insanlardan saklar..
Bazen yaşamaktır idamın adı
Ölmek istersin ölemezsin
Yanlızlığa alışmaktır
Meyvesi olmayan dar ağacı …

Zehir zemberek bir gece daha geçiyor ömrümden.
Kafamı koyduğum yastığım bile
Def ediyor beni..
Ne acı ne gam nede keder benimkisi
Tıpkı bir tımahrane olan
Şu koca dünyada,
Sensiz kalışımdır yutkunduğum
Şimdi söylesene yar
Hasretini adımlasam kaç adımda biter.
Özlemin kaç nefes yar..

Bak zifiri sensiz bu gece
Tamda bu hecede çekip hasretin tetiğini.
Namluya sürüp yalnızlığımı
Yokluğunu vurasım var
Kalbinin orta yerinden
Hangi şehir alabilirdi ki seni benden
Hangi düş hangi gülüş
Çalabilirdi seni rüyalarımdan
Şaşırdım tüm kapıları
Unuttum bildiğim tüm adresleri
Unuttumda sana mavi düşler büyüttüm,
İliklerime kadar işlemiş sensizlik ..

Kırk bir yerinden kırılıyor
Sensiz tüm geceler .!!
Kırılırda duymaz sesini çaresizliğim
Susma sakın ağlama
Kirpiklerinin ucunda bilmez ağlamayı gözlerin .
Susmaz sözlerin
Haksızlık etmiyorum artık
Sensiz doğan güneşe.
Dedim ya ey ala nurum sevgilim
Sen bende bitmeyen bir şiirsin artık .

᭄͜͡🦋
Cemre yaman 🕊