SEVERKEN AYRILIK



Yıllarca hayal kurup, beklersin...
Beyaz atlı prense inancını hiç kaybetmezsin.
Karşına çıktığı an, bilirsin. Odur yıllarca beklediğin, tanır onu kalbin.
Tutmak istersin...
Benim demek istersin...
Elini uzattığında dokunur, Onun Seni hissetmesini sağlarsın.
İşte o an başlar yıllardır
Hayalini kurduğun düşler.

Her şey ne kadar güzel başlasa da,
Küçük bir şey öyle büyük bir sorun olur
Çıkar ki insanın karşısına... Sonrasında o küçücük dağın,
Altında kalır kalpte olan...
Yıllar geçse de unutulmayan,
Gözünü kapadığında özlemle içini burkan...
Ne çok şey vardır insanı insan yapan...



Hayatta bir masaldır.
Nasıl beyaz atlı prensler varsa,
Kötü kalpli cadılarında olduğu...
En mutlu anımızda kırmızı, Elmayla kapımıza dayanan...
Bizi kulelere kilitleyen...
Yıllarca sürecek uykularla cezalandıran...
Saat on ikiyi geçirdiğimizde, balkabağına dönüşen...



Tuana ve Berkay içinde her şey tozpembe hayallerle başlamış,
Rüyalardan öte günlere ev sahipliği yapmıştı.
Ta ki dost görünen düşman elindeki elmayı uzatana kadar...



Genç kız tüm hayallerinden Uyanmak için gece,
On ikiyi bile bekleyememişti.
Yıllarca sürecek yalnızlık uykusuysa ,
Masallardaki gibi rahat değildi.
Üstelik onu kurtaracak prenste,
Aynı elmadan yemişti...
Aşklar vardı doludizgin yaşanan...
Aşklar vardı ayakları yerden kesen...
Aşklar vardı bir ömür mutlu süren...
Bir de aşıklar vardı severken AYRILAN..



SAAT. 17:04 TARİH. 27/03/24

(Cangülüm)

Nebahat Kılakay