Bu dünya bir beşik sallanır durur
içinde ölü ve diriler uyur
bir vakit gelince mizan kurulur
açılır defterler alır kullar hakkını...

Nice haksızlık eden mutlu gezer
bilmez kaç can yaktı kimi üzer
kendinden emin tepeden süzer
yakasına yapışır bir gün kulun hakkı...

Bu dünyada kimisi çekiyor elem
bilinmeli vardır alem içinde alem
gülemeyen ister ki bir kere gülem
mahşerde verilir ağlayana kul hakkı...

Kimseyi kınayıp hor görme sakın
düşmez kalkmaz bir Allah edebi takın
uzakta zannetme hesap günü pek yakın
itilen dışlanan alacak kuldan hakkını...

Kimseye çok iyi deme yanıltır seni
çok kötü dediğin belki de en iyi biri
sen mi vereceksin ona notu karneyi
ellerinle teslim edeceksin kulun hakkını...

Büyük konuşma ben asla hata yapmam deme
ayağın takılır da birden tepetaklak düşersin yere
dünyada saklanır gizlice yaptığın onlarca hile
yılan olup boynuna dolanır mahşerde kul hakkı...

Ömür boyu gözlerinden kan döküp ağlayanlar
derdinin eleminin görünmez alevinde kavrulanlar
hesap soramayan yıllarca ızdırapla inleyen canlar
üzülmeyin kaygılanmayın alacaklısınız, kul hakkı var...

Dünya tahterevalli sallanır durur aşağı yukarı
en tepeye fırlar kimin kimde var ise bir çıkarı
toplanınca tüm insanlar bozulur onun da ayarı
çakar tepedeyim zannedeni şiddetle yere kul hakkı...

Ağlatanlar gülüyor keyif çatıyor sanmayın
yapanın yaptıkları yanına kalacak mıdır yarın
gerilir oku atmadan, bir bildiği var elbet yayın
bekliyor sabırla, sahibine kavuşmak için kul hakkı...



Gülhan Çeliktaş