Mahşer kokusu salgınlarında
Kaburga kemiği sancısıdır içe dolan
Atıflar yapılsa da büyük aşklara
Ne Kays anlar beni
Ne Leyla’ya susuzum

Sevda büyür filizi sineye işler
Bu yüzden asude değil düşler

Senden önce de kaç tufanlarda sarsıldı
Kaç depremde kırıldı barikatlar
Mahşer dokulu salgınlarında
Ne Tahir anlar beni
Ne Zühre ‘ye tutkuluyum

Sevda büyür filizi sineye işler
Bu yüzden asude değil düşler

Benden önceydi Âdem’in
Cennetten kovulma hikâyesi
Ve
Bir Hava acısı karışır
İnsanlığın hay huy’larında
Sağım solum kâbus
Sağım solum abes
Kelimeler düşer aşka dair
Ağaç kovuğunda parlayan ışıkla
Ne destan devri
Ne efsaneye hapisim

Sevda büyür filizi sineye işler
Bu yüzden asude değil düşler

Mahşer öncesi mevsimin
Bütün yaprakları eylülü kucaklar
Mühürlü bir sayfaya sığmayan ömre
Rüzgârlar ıslıklar çalar
Bir ozanın rüyası dökülür dile
Ne badesi efsunlu
Ne sakalı nurdan pirin
Özü değil sevginin

Sevda büyür filizi sineye işler
Bu yüzden asude değil düşler

Mahşer öncesinde aşka dairdi simgeler
Hep yangın hep ıstırap dolu bülbüller
Bitmeyen kin bir tarafa
Bir tarafta ateşe meftun kelebekler
Bir gazelin mısraları dökülür sele
Ne aruzun ahenginde kelimelerin
Ne iç içe kelime oyunlarının

Sevda büyür filizi sineye işler
Bu yüzden asude değil düşler


Evet
Mahşer kokusu vardır ömrün
Hatta kaburga kemiği sancısıdır hayatın
Ama aşk dökülen kelimeleri birleştirmektir
Şemsiyesi altında direnmektir sabrın
Paylaşmaktır bir ömür erdemi
Çünkü sevda en büyük hazinesidir iki kişinin
Ve belki ödülü vardır mahşerde de aşkın

Sevda büyür filizi sineye işler
Bu yüzden asude değil düşler


Sinan YILMAZ