Ufuklarına bakarken vuruldum Silviya
Gönlümde kaygı türevleri
Çapraz sorgularda çaresizliğim
Bilir misin gençliğin hevesini
Mavi gözlü sevdiğim
Gönlüm pervane olurdu mum ışığında
Boşnak koylarında sessiz gemilerim
İçimde ürperen kimsesizliğim
Bir roman düğünü gibi sende hayat
Pimi çekilmiş dertlerin sende izi yok
Gündöndü tarlalarından koşarak geçerdim
Bir akın hevesi kaplardı içimi
Yaz rüzgârlarının başaklarla zikri
Ya Rezzak! Ya Rezzak! Sesleri
Pîri Mehmed Paşa’nın uzanırdı kabrine
Akşamın karanlık ve nemli bulutları
Gark oldu, gark oldu çığlıkları içinde
Gecenin gizeminde sır olurdu kargalar
Ellerimi bağlardım sessizce huzurda
Taşlaşan kalbimi sökerek yerinden
Koşardım ıssız bozkırlarımda
Bilinmez bir bilmece olurdu denizlerin
Gelinlik kızların düşlerinde yaz olur
Benimse ellerimde kar olurdun Silviya
Yüzyıl mı yaşadın, bin yıl mı bilemem
Ölüm her an pusuda
Allegro’ da Noir Desir çalıyor
Gönlümde bir karanlık muamma
Gecenin siyahlığına sarışınlık sızıyor
Sigara içen kızların benzi soluk
Bir adam elinde bir gül tutuyor
Mahşeri bir kalabalıkta yalnız başına gibi
Benimse bir türlü veda edesim gelmiyor
Zihnimde bir ölüm senfonisi
Çığlıklarımı hiç kimse duymuyor
Herkes Allegro ’da Noir Desir dinliyor
Gemiler veda edip manifesto veriyor
Beni artık gönlü kırık hatırla
Yağmurla denizin birleştiği noktada
İntihar etme Silviya…
Geceleri bir şarkı gibi zihnimdesin
Bir uçtan bir uca şifrelenmiş hayallerle
Bir Kamikaze Dron gibi ecel
Hedefini beklemekte
Yıldızlar karanlık sularında parıldıyor
Suların belki de içten içe kaynıyor
Gemilerin açıkta bir meçhule gidiyor
Bir Şehadet saldırısı başlıyor burçlarına
Sigara içen kızlar korkarak kaçıyor
Gittikçe kabarıyor dalgalar Silviya
Ben koşuyorum iskelede yağmur altında
Bir deniz feneri gibiyim yalnız ve hür
Seni inandıramıyorum âşık olduğuma
O gün bu gündür
Hani Şeb-i Arûs demişti ya Mevlânâ
Bilemezsin hangi gündür
Beni anlamadığın bu bahar vakti
Demir kapılar kilitlenir üstüme
Başlar martıların kıyılarda eğlencesi
Suskun ve sessizce çoğalır insanlar
Kiminin elinde kadehi
Kiminin eli yüreğinde
Bekler gibi kıyamet saatini
Gezerim Roma kalıntılarında
Bir şiir söylerim içimden gizlice
Kaybolursun hayalimde Silviya.


Mehmet Nurettin Üstün



İstanbul’un Silivri İlçesinin Roma dönemindeki adı.