Bugün konuk oldum dostum Fahri Erol’a
Neredesin Komiserim! Hep gözümüz yollarda
Yahu insan bir gelmez mi, bir selam vermez mi
Bir demli dost çayını içip sohbet etmez mi
Haklısınız inanın bende sizi özlemişim…
Lakin şu olaylar hep gelir ardım sıra
Unutmak istesem de unutamam hafızamda

Bugün yine bir kadın yüzü gözü morarmış
Zavallıyı kırk yaşında evli bir adam almış
Koparmış evinden, köyünden, yurdundan
İmam nikâhı yapmış, mahrum resmi nikâhtan
Adamın ilk karısı bıkmış bu utanmazdan
Çoluk çocuk eşyayı toplayıp gitmiş buradan
Bu kızcağız sahipsiz, kimsesiz, yetimmiş
Almış birkaç bileziğe, tutmuş eve getirmiş

Adam arsız, içip içip rezalet çıkarır da
Biçare zavallı birde can var canında
Evim, arım, namusum, deyip katlanır zillete
Hani birde içkili gelmiyor mu merkeze
Kızcağızı sahipsiz, savunmasız görüyor
Kız namusum erkeğim, kaderim benim diyor
Sanki katlanmak zorunda yıllarca bu zillete
Bir erkek sahip çıkmazsa çocuğuna eşine
Ne beklenir böylesi bir adamın elinden
Hayır gelir mi böyle çileli evlilikten


Adam birde pehlivan, denemek için gücünü
Bulmuş yetim kızcağızı, morartmış iki gözünü
Gel kardeşim inan bana devletimiz büyüktür
Biliyorum derdimiz dağlardan büyüktür
Bize inan, bize güven, asla çaresiz olma
Evlilik evet ama… Sevgi saygı olursa
Sende onurlu bir insan, onurlu bir kadınsın
Bilmelisin haklarını, sende okumalısın
Sen bizim içimizde kapanmayan yarasın
Sen bize emanetsin, sen bizim davamızsın
Senin için gece gündüz bu çalışma, bu uğraş
Ölmemelisin böyle, sende yaşamalısın


Bu hüzünlü halime dostlarımda üzüldü
Gece koyu karanlık bir havayla büzüldü
Biri gitti biri geldi demli demli çayların
Hiç farkına varmadık saatlerin zamanın
Dostlarım vakit geçti bana müsaade dedim
Hepsine hayırlı bir gece diledim
Ardım sıra dualar… İyi dilekler ile
Girdim gece yarısı hayalet gibi eve.

Mehmet Nurettin Üstün.