Boşnak koylarından bakamıyorum artık
Bu mavi renklerin kanla karışık
İçim eziliyor bu dalgalar vurdukça
Çocukluğum gömülmüş kumlara
Bu ürperten sessizliğe alışamam
Yeşilçam’ın ölü denizi
Seni Türkan Şoray bile unutmuştur
Uçsuz bucaksız bozkır steplerinde
Rüzgâr esince soğurdu bu deniz
Titretirdi bir tatlı heyecan içimizi
Şiir yazmaya burada son veriyorum
Bu yosun tutmuş kıyılarında
Bu kasabanın bütün kadınları yalnız mı
Ölü denizde hep titreyen gözleri
Sigara içip iç çekerek
Issız koylara aşina ayaklarla
Kimi bekliyorlar anlamıyorum
Şarkıları umutsuzca
Selimbria
Hani ben de bulsam bir kaçış tüneli
Açılır mı bu mavi esaret
Çöker mi yüreğime bir yeni sefer
Bitsin mi bu hatıra resitali
Yorgun ve ağır giden kervanların içinde
Bir Moğol kadını gibi düşsel
Kanayan yarasına tütün bastırır gibi
Gökyüzünün altında hür ve asi
Terk etmemiş köyünü
Şivesi garip, giysileri şehirli
Suskun Anadolu gibi
Ziyaretler, ziyafetler içinde
Korkuları hep diri tutan ürkeklik
Kayalardan kıyılarına sinmiş
Seni değiştirmiş fetihler Selimbria
Kızların evlenmiş
Umutsuz kaygılı zamanlarda
Bir başka seferde yeniden uzaklarda
Umudumuz hep diridir seninle
Vahdet ve Tevhid
Tekbir sesleri sularında
Koynunda sonsuzluğa dalan
Piri Mehmed Paşa
Sen bu mavi ıssızlıkta
Selimbria,

Selimbria: Trak halkı tarafından İstanbul’un Silivri ilçesine
Verilen isim.
Ölü Deniz: Silivri’de çekilen Yeşilçam Filmi.