Bir gece sönüyor gökyüzünün altında
Sarı ışıklarda bir titreme
Düşünceler girdabında
Soyutlanır yüzünde mahrem gülüşlerin
El verip yıldızlara…
Uzanırsın sahilde serin rüzgârlara karşı
Ayakucunda karanlık bir deniz
Ruhları kirleten bir ayna gibi sahillerde
Derinden derine tutkulu ölüme
Her hayat sonunda bitecekse
Bir zevk çemberinde kıvranır da cehalet
Tez gelir üreme mevsimi kaplumbağaların
İçki şişelerinde sevda arayan
Şehvet nöbetlerinde hınzır sürüleri
Ne cennet ne cehennem
Ölüm saati hiç düşmeden aklına
Bir zafer şarkısını bekleyen ağıtların
Mahşerin provasıdır Gazze
Ölümün içinden geçtiği
Bir cennet yeşilidir gözleri çocukların
Bekleyin ey! Sessiz yığınları evrenin
Çanların çalacağı saati
Çöl berraklığında yaz esintilerini
İnsan rüzgârlara benzer düşünce yollara
Günahları darağacına çekilen derviş gibi
Sicim gibi yağan yağmurların altında
Silinir gözyaşı izleri
İhanet suskundur nedense
Sevmekse özgürdür bir çığlık gibi

Mehmet Nurettin Üstün