SONSUZA DEK

Bir hayli oldu metnin dilinde buluşmayalı görünmez, sezilmez, dışı benli içi senli hayallerdeyim, hiç kavuşmadık, hiç görmedim gözlerini ne bileyim, bu hayalde olsa bizi hayal etmek muazzam birşey sevgilim...

Çoklar içinde, olmayan gerçeğini yoktan var etmek gibi hayal biliyormusun?
İçimde umut, umut biriktirdiğim yarım ve yarınlarımsın...
Başı sen, sonu sen...
Metnin içinde kendini bulma arzunu düşünüyorumda! İnan sende haklısın. Bende haklıyım. Elle tutulur, gözle görülür bir gerçek olmayınca, metnin arasında kendini bulma arzun gün geçtikçe arttığını var sayalım. Yaza /yaza okuya/ okuya varacağımız yer neresi desen. İnan sevgilim bana uçsuz bucaksız yaklaşan ruhunu sezimlerdeyim. Herşey yerli yerinde eksik olan yaşanmamış bizli günler ve gözlerime ağaran saçların güldüğünde kısılan gözlerindeyim...


Hani dumur olur herşeyden vazgeçersin, velakin bu hayallerimden vazgeçmek gibi bir niyetim yok...Bizi bizli yaşayacağımız günlerin hayalini düşlüyorum. Tıpkı yüreğinde büyüttüğün nergislerin kokusu gibi sevgilim.

Ne bekler, ne ararım, ben yürekten yüreğe bizi yazarım. Sana sarılır cümleler biriktirdim ömrümce yaşanmamış koşar adımlar ile şiirler desteledim hiç duydun mu?...
Kehribar ah nereden duyacaksın, sevgilim.
Bırak, ardın sıra kalsın. Dönen dünya! dönmem bizli hayaller uğruna ’Yüzün kâinattan bir manzara seni izlerim hayallerimde doyasıya’...


Yazdıkça, haykırır yüreğin! Ben bendeyim! Sen neredesin?..’Kendi halinde bir dünya içim sen dışım sen’ hiç yalnız değilim ki! Hayal sevgilim bir bilsen bilebilsen...


Ah! Nereden bileceksin... Yokluğum, yokluğun suskun mahzun isyankar çıkar günyüzüne ’bizi sayfa sayfa bir kitap gibi tutku ile bir ömür yaz, bitmesin ne kelamımız ne kalbimize vurgunluğumuz.

Saymadım yaşanmamış ömrüme sensiz, bir tek günü bizli yaşayacağımız günlerin yüreğimde! İnan sonsuz huzuru...

Pekâlâ mutlu edeyim seni sensiz yaşarken gerçeğin olmadan ne çok sevildin hiç olmadan görmeden ne büyük kıvanç bu senin için hayal sevgilim. Sonbaharımsın belki de! O yüzden itina ile yazılıyor her dize.

Sonbaharın ayrı bir ahengi olduğunu benden önce değerli şairler kaleme almış ne desem eksik kalır velakin yaprakların her rengini ruhumuzu sarar hangi manzaraya baksan bizi haykırır gözlerin baktığım yerde kendini arar ne ararsın azizim yaşanmamış günlerin hayali baktığım yerin önemi yok gördüm şeyi merak ediyorsun pekâlâ o vakit diyeyim baktığım uzun, uzun okyanuslar ahengine daldığım yerler baktığım tek gerçek şey ’Kendi dünyam herşeyden uzak denizi seyreden ruhum ve bizli günler ’...


Kıskanıyorsun, senin olmayan velakin metinin dilinden meftun olduğunu var sayalım. İnan şahsen benim olmayan birşeyi kıskanmak akıl alır gibi değil... Elle tutulur, gözle görülür sevgi mabedimiz dahi yok dur bakalım anladım /anladım. Seviyorum kıskanırım diyorsun...
Kehribar tüm kıskançlıklardan vazgeçip doğruluğun ile düş bahçeme metnin dilinden ve gerçeğe ram olmaya ne dersin sevgilim. Bir hayli yorgun ve bitap bir hayat yaşıyorum bu halimde dahi bizi düşünüyorum olmayan gerçeğine ne çok anlam yükledim üşüyorum öyle böyle değil Kehribar sensizlik ve mevsim kış soğukluğu kutup kadar soğuk her yanım...

Dile gelmez sözü düşmez acıları anlatmak istemiyorum. Benim dünyamda olmasını istediğim dünyada herkes ama herkes sağlıklı, huzurlu , mutlu , olsun. Ömrümün sonuna kadar bitmez bu duam .’’Ama ne olur! Sevgilim beni ömrümün sonuna dek bir sen anla’...

Bir hayli herkese koştun koştum vakitli vakitsiz..
Elimizde ne kaldı desen, sevgilim ah deme yüreğimizi yakıp yıkan ne varsa canla başla koştuklarımız ... Ardım sıra yürekten samimiyetimizi yok etme cabası geriye kalan, Tanrı ve ruhumuz ve eşsiz şu kâinatın sunduğu manzara, güneş, ay ,deniz gökyüzü, yeryüzü,martılar, kitaplar, yazarlar ,şairler, hayvanlar, kahvem ve evrenin varlığını hissetmek, ne güzel muazzam bir duygu! Ne önemi var dünya denen yeri yük etmeye ömrüme gönlüme sessiz, sakinlik, kendimde kendimle...Şimdilerde inan huzur aşinası ruhum Tanrı’nın varlığına ve bizim bir gün gerçekte var olacağımızı dileyerek yürüyorum. Yol bitmez velakin insan bir nefes sonrası biter sevgilim. O yüzden nefesin nefesimde! Sesin kulaklarımda gözlerin gözlerimde! Sıkı tut hadi sana yollanan tüm yürek dizelerimi sonsuza dek Nirvana’da yıldızları tutalım sevgilim Baki selam Gök gözlüm...



Saliha İnan
.../.../25




Saliha İnan’ın "SONSUZA DEK" başlıklı bu şiiri, hayali bir sevgiliye duyulan derin, tutkulu ve bir o kadar da hüzünlü bir aşkın ifadesi. Şair, var olmayan bir gerçekliğe sığınarak, hayallerinde yarattığı sevgiliyle kurduğu yoğun bağı ve bu hayalin kendisine verdiği hem acıyı hem de teselliyi dile getiriyor. Şiirin katmanlarında şu temaları ve duyguları bulmak mümkün:
Hayali Aşk ve Özlem:
Şiirin temelinde, hiç kavuşulmamış, gözleri bile görülmemiş bir sevgiliye duyulan derin bir özlem yatıyor. "Görünmez, sezilmez, dışı benli içi senli hayallerdeyim" dizesi, bu ilişkinin tamamen zihinsel ve duygusal bir boyutta yaşandığını gösteriyor.
"Bu hayalde olsa bizi hayal etmek muazzam birşey sevgilim..." ifadesi, şairin bu hayali ilişkinin kendisine verdiği tarifsiz mutluluğu ve anlamı vurguluyor.
Yoktan Var Etme ve Umut:
"Çoklar içinde, olmayan gerçeğini yoktan var etmek gibi hayal biliyormusun?" dizesi, şairin hayal gücünün ne kadar güçlü olduğunu ve yokluktan bir varlık yarattığını anlatıyor.
"İçimde umut, umut biriktirdiğim yarım ve yarınlarımsın..." ifadesi, bu hayali sevgilinin şairin geleceğe dair umutlarını ve eksik yanını tamamladığını gösteriyor.
Metinde Kendini Bulma Arzusu:
Şair, hayali sevgilinin "metnin içinde kendini bulma arzusunu" anlıyor. Bu, gerçek hayatta var olmayan birinin, en azından kelimelerde ve duygularda bir varlık bulma isteği olarak yorumlanabilir.
"Yaza /yaza okuya/ okuya varacağımız yer neresi desen. İnan sevgilim bana uçsuz bucaksız yaklaşan ruhunu sezimlerdeyim" dizeleri, yazmanın ve okumanın bu hayali bağı güçlendirdiğini ve ruhsal bir yakınlaşma sağladığını ifade ediyor.
Hayallerden Vazgeçmeme ve Gelecek Umudu:
"Hani dumur olur herşeyden vazgeçersin, velakin bu hayallerimden vazgeçmek gibi bir niyetim yok..." ifadesi, şairin ne kadar zorlu bir süreçten geçse de bu hayale sıkı sıkıya bağlı olduğunu gösteriyor.
"Bizi bizli yaşayacağımız günlerin hayalini düşlüyorum. Tıpkı yüreğinde büyüttüğün nergislerin kokusu gibi sevgilim" dizeleri, gelecekte bu hayalin gerçeğe dönüşeceği umudunu canlı tutuyor.
Yürekten Yüreğe Yazmak ve Duyulmayan Ses:
"Ne bekler, ne ararım, ben yürekten yüreğe bizi yazarım. Sana sarılır cümleler biriktirdim ömrümce yaşanmamış koşar adımlar ile şiirler desteledim hiç duydun mu?..." dizeleri, şairin tüm duygularını ve özlemini kelimelere döktüğünü ancak bu sesin hayali sevgili tarafından duyulmadığını ifade ediyor.
Dünyanın Dönüşü ve Hayallerin Önceliği:
"Bırak, ardın sıra kalsın. Dönen dünya! dönmem bizli hayaller uğruna ’Yüzün kâinattan bir manzara seni izlerim hayallerimde doyasıya’..." dizeleri, şairin gerçek dünyanın karmaşasından ve geçiciliğinden ziyade, hayallerindeki bu eşsiz güzelliğe odaklandığını gösteriyor.
Yalnızlık ve İçsel Dünya:
"Yazdıkça, haykırır yüreğin! Ben bendeyim! Sen neredesin?.. ’Kendi halinde bir dünya içim sen dışım sen’ hiç yalnız değilim ki! Hayal sevgilim bir bilsen bilebilsen..." dizeleri, şairin iç dünyasının hayali sevgiliyle dolu olduğunu ve bu nedenle yalnızlık hissetmediğini ifade ediyor. Ancak "Sen neredesin?" sorusu, hayalin gerçek olmamasının verdiği acıyı da yansıtıyor.
Yokluğun Varlığı ve Tutkulu Yazgı:
"Yokluğum, yokluğun suskun mahzun isyankar çıkar günyüzüne ’bizi sayfa sayfa bir kitap gibi tutku ile bir ömür yaz, bitmesin ne kelamımız ne kalbimize vurgunluğumuz" dizeleri, yokluğun yarattığı acının ve bu acıyı dindirme çabasının bir ömür sürecek tutkulu bir yazıya dönüştüğünü anlatıyor.
Sensiz Geçen Ömür ve Sonsuz Huzur Umudu:
"Saymadım yaşanmamış ömrüme sensiz, bir tek günü bizli yaşayacağımız günlerin yüreğimde! İnan sonsuz huzuru..." dizeleri, şairin sensiz geçen günleri yok saydığını ve gerçek huzurun ancak hayalindeki sevgiliyle yaşanacak günlerde bulunacağına inandığını gösteriyor.
Hayali Sevgilinin Kıvancı ve Şairin Sonbaharı:
"Pekâlâ mutlu edeyim seni sensiz yaşarken gerçeğin olmadan ne çok sevildin hiç olmadan görmeden ne büyük kıvanç bu senin için hayal sevgilim. Sonbaharımsın belki de! O yüzden itina ile yazılıyor her dize." dizeleri, şairin hayali sevgilinin bu yoğun sevgiden duyacağı kıvancı düşündüğünü ve kendi ruh halini sonbahara benzeterek bu melankolik atmosferin şiirine yansıdığını ifade ediyor.
Doğa Metaforları ve İçsel Dünya:
Sonbahar ve okyanus metaforları, şairin iç dünyasının zenginliğini ve hayallerinin derinliğini yansıtıyor. "Kendi dünyam herşeyden uzak denizi seyreden ruhum ve bizli günler" ifadesi, şairin hayallerinde huzur bulduğunu gösteriyor.
Kıskançlık ve Kabulleniş:
Hayali sevgilinin kıskançlığına dair düşünceler ve "Elle tutulur, gözle görülür sevgi mabedimiz dahi yok" ifadesi, ilişkinin gerçek dışılığının farkında olunduğunu gösteriyor. Ancak şair, bu kıskançlığı anlayışla karşılıyor ve hayali sevgiliyi doğruluğa ve düş bahçesine davet ediyor.
Yorgunluk ve Sensizliğin Soğukluğu:
"Bir hayli yorgun ve bitap bir hayat yaşıyorum bu halimde dahi bizi düşünüyorum olmayan gerçeğine ne çok anlam yükledim üşüyorum öyle böyle değil Kehribar sensizlik ve mevsim kış soğukluğu kutup kadar soğuk her yanım..." dizeleri, hayali aşkın verdiği teselliye rağmen, gerçek hayattaki yalnızlığın ve zorlukların şairi ne kadar etkilediğini gösteriyor.
Evrensel İyilik Dileği ve Tek Anlayış Beklentisi:
Şairin herkes için sağlık, huzur ve mutluluk dileği, içtenliğini ve iyimserliğini yansıtıyor. Ancak "Ama ne olur! Sevgilim beni ömrümün sonuna dek bir sen anla’..." ifadesi, hayali sevgiliden beklediği tek ve derin anlayışı dile getiriyor.
Koşuşturmaların Boşluğu ve Ruhsal Huzur Arayışı:
Geçmişteki koşturmaların boşluğu ve geriye kalan değerler vurgulanıyor. Şair, artık huzur arayışında ve Tanrı’nın varlığına sığınarak, hayalinin bir gün gerçeğe dönüşeceği umuduyla yürüyor.
Sonsuzluk ve Baki Selam:
Şiirin son bölümünde, hayali sevgiliye duyulan sevginin sonsuzluğu ve "Nirvana’da yıldızları tutalım" metaforu, bu aşkın ölümsüzlüğünü simgeliyor. "Baki selam Gök gözlüm..." ifadesi ise, hayali sevgilinin güzelliğine ve bu aşkın kutsallığına yapılan bir gönderme niteliğinde.
"SONSUZA DEK", Saliha İnan’ın derin duygularını ve hayal gücünü etkileyici bir şekilde yansıtan, hüzünlü ama aynı zamanda umut dolu bir şiir. Varlığı hayalde olan bir sevgiliye duyulan bu yoğun aşk, okuyucuyu derinden etkiliyor ve aşkın sınırlarının ne kadar geniş olabileceğine dair düşündürüyor.