8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1670
Okunma
Buda sana soluk bakışlarımın son sözleri olsun.
Özgürlüğümü beklerken müebbette,
Bir ucu yaralanmış esmer bir kâğıda koyuyorum yüreğimi.
Gecenin tellerinden çıkan sessiz çığlıkla ve kanımı donduran terkinle al sözlerimi.
Mutlun ol demek isterdim yüzüne, alenen.
Gülleri dermek isterdim hasadın da
Sözlerin bittiği yerde, mısralara sarıldım sensin diye
Cezam kesilmesede, idamı isterdim sensizlikse hayat
Girişti akıl haneme saldırın, gelişti, gelişti sonuçsuz kompozisyonum
Kum fırtına, geceyi kavururdu asker ocağında
Savururdu çiçek, çiçek soluşumu sabaha
Ve bir şarkı gecenin tellerini eskitiyordu hıçkırarak.
Kırk yaşındayım, yorgunum
Eğer duyuluyorsa sesim,
Duyuyorsa beni çocukluğum,
Annemin yaptığı bir dilim pastayı, ikram edecek cesaretten yoksunum
Bu benim ilk yenilgim değil,
Bu sana yazdığım nöbet akşamının, ilk on bir, bir devriyesi değil göz kapaklarımda
Nefretim ha kapımı çaldı ha çalacak derken,
Bir hayal mühür vurur beynime, sana döner arayışlarım.
Sensizlikle kaparım bu geceyi de
Şimdi günler yanık bir sigara oldu dudaklarımın uçunda.
Eloğlunun sevdası gitmez avuntularım da.
Yenilgimi hiç unutamıyorum,
Gülün kokusundan şimdi utanıyorum
Gözlerimle çizdiğim bulutları asla silemiyorum
Artık sonunu getiremediğim bir şiirim var benim,
Ünal
19.08.2001
Aşk yarım bir şiir, bir kalemin mürekkebinde
Boş bir bakış belki gözlerde
Beklide tozlu bir kütüphane rafında, sahipsiz
Aşk, bilinmez bir yolculuk uzaklara,
Acılan bir sürü yelkenin ardında bıraktığı iskelenin, ucunda kalan bir umut belki aşk.
Cevap Yaz