Sarmış bizi,
Elleri kara, kirli
Ortamsızlıklar…
Uzun, kara pelerinleriyle,
Tümden ve geceden,
Karanlıklar…
Sabaha doğan güneş,
Yırtsa, lime lime etse o pelerini,
İlk ışıklarıyla,
Kucaklasa bizi hepten,
Sıcacık…
Açsak gözlerimizi,
Kırpıştıra kırpıştıra,
Kirpiklerimizi,
Gülümseyen aydınlık güneşe,
Annesinin,
Umut doku gözlerine uyanan,
Çocuklar gibi,
Gülümseyerek öpse bizi,
Ilık ılık yanağımızdan, alnımızdan,
Güneş annemiz….
Sonra,
Alsa bizi, bassa bağrına,
Bastıra bastıra sarılsak.
Sarılsak sabahın aydınlığıyla,
Kelebekler misali uçsak,
Renk renk umutlara,
Güneşimiz özgürlüğümüz,-
Işık ışık, dalga dalga,
Yükselse ufuklardan,
Gelecek güzel günlerimizin üstüne…
Dökülse pul pul,
Allı pullu,
Rengarenk yarınlara…
Göz açsak,
Bu karanlık günlerden,
Bu acı, yoksul
Ve feraset yoksunu günlerden,
Işıksız, mat ve umutsuz,
Ve kabuk bağlamış,
Yozluklardan….
Kurtulsak,
Bu manasız boşluklardan,
Terketse bizi,
Bu lügatsız sözcüklerle dolu,
Zorlu, acı, kirli yaşanmışlıklar

Nasıf ACAR
27.07.2024
DENİZLİ/ Bereketler