0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
150
Okunma
(KARADENİZ TÜRKÜSÜ)
Köydeki evimizin tutmaz oldu ocağı,
Eski sevdalıkların kapandı gitti çağı.
O bizim Serender’in açan yok kapısını,
Herkes yaptı şehirde betondan yapısını.
Giderdik değirmene, kurardık düzenini,
Ahırda Kınalının hazırlardık yemini.
Eğratlıklar ederdik ateşliğin başında,
Ne hatıralarım var o Tomele Taşı’nda...
Eskiden düğünlerde atma türkü atardık,
Kadıbağı horona girip neşe katardık...
Allı pullu olurdu deredeki balıklar,
Yürekten yaşanırdı köydeki sevdalıklar...
Çeşanın, peştamalın çözüldü gitti bağı,
Köyüne hasret kaldı Karadeniz uşağı...
Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)
