Yaşın beştir, on olur, oynamaklar son olur,
Çocukluk işi biter, hayaller balon olur.!
Yaşın gelir on beşe, düşersin bir ateşe,
Sevdan bırakır seni, kalmaz yüzünde neşe.!

Yaşın gelir yirmiye, bekle yar diye diye,
Yaptığın sevdalıklar kalır sana hediye.!
Yaşın yirmi beş olur, biri sana eş olur,
Geçim derdin var ise yüreğin ateş olur.!

Yaşın gelir otuza, yük alırsın omuza,
Kavga gürültü başlar, dilin çatarsa tuza.!
Yaşın otuz beş ise, yüreğinde var çise,
Evde tutarlar seni, gidemezsin meclise.!

Yaşın kırka gelince, alır seni düşünce,
Tükenmeyen dertlerin yer seni ince ince.!
Yaşın kırk beş olursa, istersin zaman dursa,
Namaz öğrenmek için sen de gidersin kursa.!

Yaşın ki elli olur, akıbet belli olur,
Sen ağlarken çocuklar hep çiftetelli olur.!
Yaşın elli beş oldu, rengin sarardı soldu,
Baharına kar yağdı, saçların beyaz doldu.!

Yaşın altmışa geldi, arkadaşların öldü,
İçtiğin sigaralar yüreklerini deldi.!
Yaşın altmış beş, yetmiş, anla ki işin bitmiş,
Evde tek başınasın, herkes bir yere gitmiş.!

Yaş yetmiş beş, dedesin, bir vasiyet edersin,
Kulakların duymuyor, millet ne derse desin.!
Yaşın sekseni vurdu, dizin dermanın durdu,
Azrail başucuna çalar saati kurdu.!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)