Acemi bir şairim ben mısaralarım ağır gelir belki
Katı yüreğine sevgiyi anlatabilmek
Balta girmemiş bir ormanın bakireliği gibi
Hiç yaşanılmamış,söylenmemiş
Unutulmayacak bir Aşk’sın yüreğimde
Anlatabilme çabalarımda,seni sevmek
Ellerimi açıp boşluğa rüzgarı kucaklayabilmek
Tenine hafif bir ürperti ile dokunabilmek
Bir uçurumun kıyısında seni sevmek gibi
Öleceğini bile bile sadece sevmek
Oynanan bir kelime oyunu değil seni hissedebilmektir

Bir gece yarısı ansızın
Karabasan gecelerde yatağından fırlamak
Alnımda terimin her damlaları ile
Rüyalarda olsa da sana koşuyorum
Acıyı da tatlıyı da seninle yaşıyorum
Gözyaşların,gözyaşım olsun
Dudağımda busenin izi dururken
Aldığın her nefeste ben
Verdiğim her nefeste sen olacaksın

Dışarıda sicim gibi yağmur yağarken
Ben yüzümü gözyaşlarımla yıkadım
Perdeyi araladım,yağmurun sesini dinledim
İçten içe ağlıyordu karasu caddeleri
Yorgun bir hayatın izleri var alnımda
Ne zaman bitecek bu gece vardiyaları
Daha ne kadar acıyacak yüreğimde ki
sıcaklığın

Yalnızlık kemiriyor bütün umutlarımı
Ağaçlarda gece kuşları sessiz sırt sırta vermiş
Gecenin keskin karanlığında sabahı beklemekte
Sırası mı şimdi içime damara vermenin
Bu karanlığın bir dibi var biliyor musun?
Her doğan günün aydınlığı olduğu gibi
YEŞİLIRMAK