varolan şiirler
sıraya dizildi
boy sırasız hür ve bagımsız
bir öğlen vakti
varolmayanlar ise
gizli gizli agladı
belki de gözlerine sovan kaçtı
küçükler ne oldugunu anlamadı
büyüklerin doldu gözleri
neşeyle oynayan
çocuk
sokakta
oyunu kesti
yas tuttu
ne zaman geldi bu sonbahar
yeni diktiğim çiçek agacının
bile solmuş yaprakları
neden terkettin bizi
leylegin yumurtası bile yuvada
buz kesildi
ninesinin elinden kurtulup koşan
çocuk ne güzeldi
belki de sana koşacaktı
çocukları çok sevdiğini bilirdi
her çocuk gibi
dağlarca
şiirlerin gönlüne gömüldü
uçarak gökyüzüne
kaplayarak yeryüzünü
onun içi n sevgi her zaman
ulaşılmayan bir özlemdi
yürekleri dağlarcasına
sarsan sarılmaz
kavuşsan kavuşulmaz
belki dağlardan da yücesine
su kadar berrak
şiir kadar gerçek
o an
o akşam
batmakta olan güneş
bir an
bir günlüğüne doğmamayı bile düşündü
o gün
dünden daha
mutlu degildi


Masterbaton....metin şahin