Yıllar gelip geçtikçe maziyi arıyorum,
Hep hayaller kurarak yaramı sarıyorum,
Bitsin diye Allah’a her gün yalvarıyorum,
Hatıralardan başka gözüm bir şey görmüyor,
Bu şehirde yaşamak bana huzur vermiyor!

O günlerden bu güne dağları aştım geldim,
Çektiğim acılarla sel gibi taştım geldim,
Fırtınalı sahilde yalnız dolaştım geldim,
Hatıralardan başka gözüm bir şey görmüyor,
Bu şehirde yaşamak bana huzur vermiyor!

Şimdi eski tadı yok dalların yaprakların,
Maziden izleri var bastığım toprakların,
Bin bir türlü derdi var saçımdaki akların,
Hatıralardan başka gözüm bir şey görmüyor,
Bu şehirde yaşamak bana huzur vermiyor!

İçimde sakladığım bir tek hayalim kaldı,
Anılarla yandıkça yine gözlerim daldı,
Bu hayat fırtınası hayallerimi çaldı,
Hatıralardan başka gözüm bir şey görmüyor,
Bu şehirde yaşamak bana huzur vermiyor!

Yaşadığım yerlerde geçmişi özlüyorum,
Gidenler gelir diye yolları gözlüyorum,
Çocukluğumdan beri içimde gizliyorum,
Hatıralardan başka gözüm bir şey görmüyor,
Bu şehirde yaşamak bana huzur vermiyor!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ (ÂŞIK HOCA ADEMÎ)