7
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1933
Okunma
Bir perde gibi.
Kör topal kaldırımlardayım
Sisler çökmüş.
Sen çekilmişsin üzerime
Yavaş, sessiz ve derinden
Yumuşak bakışların dokunmuş
Üşüyen ruhuma.
Sokak çocuğuyum sanki
Avare mi avare
Ağlamak var kaderimde
Sensizliğin çıkmaz kaldırımlarında
Gökyüzü tufana çalmış rengini
Fırtınalar esiyor, yağmurlar yağıyor bir bir
Ve düşüyorum parke taşlarına
Bir daha kalkmamak üzere
Bütün şehir üzerime kapanıyor
Bir an kayboluyor gözlerin
Zifirin zifiri yoğunluğunu yaşıyor bende
Bir de sokak lambalarının aydınlattığı
Kaldırımlar…
Siyanür gibi dumanlar savruluyor
Alıyor bendeki beni
Yine yalnızlıklar Tanrım!
Bir de o bakışlar
Ah! O bakışlar…
Cevap Yaz