6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1283
Okunma
Susuyor dudaklarım
Donuyor bedenim
Tutmuyor bir elim
Öylece kalmış bakışlarım gözyaşları içinde
Umutsuz, bitkin, fersiz
Ağlamak geliyor içimden sarsıla sarsıla Tanrım ağlamak!
Kapımın önünden geçiyor çocuklar anneleriyle
Yüreğimi bir acı kaplıyor
Öyle derin ki…
Lisanım kifayet etmez bu halimi anlatmaya.
Gözyaşlarıma tutunmak istemiştim
Loş bir pencerenin camının gerisinden
Hayata tutunan birkaç insan gelip geçti önümden
Ve bir ışık gibi süzüldüler içeri
Yaktı içimi bu amansız firak
Uzun uzadıya bak
Bak anneciğim!
Cevap Yaz