Herşey felaket insan için ne acı
Seni beni bulamaz bu sancı
Nefretim yıkacak ikimizi,
İki cambaz bir ipte , sahne almış
Oynayıp duruyoruz ne acı

Sen delisin anladım
Benimde aklım sokaklara taşmıyor
Çomağı ardına sakla
Gün gelir dalarız bizi insan sananlara
Kendimizden geçtik ne acı

Harıl harıl çalıştık
Gırtlağımızda bir türkü
Geçmiyor öksürmekle gıcığı
Saralım derken
Aşikar ettik yaralarımızı ne acı

Uzağındaydık yalnızlığın çelmesinin
Hüzün sanıp birbirimizi kovaladık
Altın bir sebebe takılıp düştük
Ruhumuzdan süründük. Ne acı

Bir patika rüyadırya çamurla uğraşana,
Kirli gözlerimizle kötü baktık bizim olana.
Kayıp gitti elimizden, karıştı kalabalıklara
Biz ayrı ayrı ,yalnız kaldık. Ne acı

Dilimizi bir bazanın altına saklasak
Yalnızlığı ikiye bölebilirdik
Belki gözümüzü karartıp,
Parça parça ederdik
Her parçası bir insana...
Birleşmesi için
Bir arada olması gerekirdi tüm insanlığın
Hiçkimseyi Tanımadan
Kendimizden kaçtık
Kısır döngüye kendimizi kattık ne acı