UMUT ÇiÇEKLERİMİZ


Kırıla, kırıla hiç bir yere sığmadı yüreğimiz
Göğe çıksa yağmur!
Yere düşse fidan dualarımız.
Vermeden almak Tanrı’nın görevi idi bilâkis.
Haklısın, haklı iyi oynayanların dünyası burası!
Biz oynayamıyoruz, sinsice, haince riyakarca.
Çözüm değilde düğüm oluyorsa sözlerimiz.
İyiliği güzelliği aramıyorsa gözlerimiz.
Neye yaradı dünyaya geliş sebebimiz...
Haykırdık hep içimize bırak kalsın.
Her ne ise ciğerini, ciğerimi söken acılar.
Bırak kalsın anlamayacaklar deyişlerimiz.
Sığmadı ruhumuz ne yeryüzüne ne gökyüzüne!
Ağlaya,ağlaya içli,içli içimizde ki! Çiçekler büyüdü
Hiç gönlümüz alınmadı biliyormusun mesela.
Saçları tel tel öpülerek büyüyen kadınım.
Seni bu yüzden en çok bilâkis ben anlarım.
Sevmemişler seni sen olduğun için
Seni ben seviyorum yüreğimde
Uçsuz bucaksız için için...
Bize vermedikleri sevgiyi
Bizden beklemeleri ne kadar yersiz...
İnsan sevdiği kadar sevilir.
Saydığı kadar sayılır.
Hep özür dilerim diyerek başladık.
Hatalı hatasız olmaksızın sözlerimize
Biz nerede yanlış yaptık deme!...
Herşeyin fazlası zarardı herşeyden fazla verdik.
Eğer sevmeyecekse birileri inan herşeyin yanlış doğruların dahi terstir.
Çünkü içinde insanlık olmayandan insanlık beklenemez...
Affettik içimizde geçip yakıp yıkanları
Biliyormusun yapılan acıların bin katını yapabilecek kudrete sahiptik.
Velâkin bizlere yakışmaz deyip Onur’lu gidişlerimiz onur’lu sabredişlerimiz,
Haykırsanda bağırsanda kendi içimizde affedişlerimiz velâkin bir daha sonsuza kadar görmemek üzre terk edişlerimiz.
İster sev, ister sevme, deyip sözümüzü esirgemeyişlerimiz...
Kimine deli kimine akıllı.
Hak etmediğimiz herseyi bana yapılsa ben ne yapardım denilmeksizin her söze maruz kaldığımız acı ile dolu günlerimiz, gecelerimiz.
En önemlisi; Yalnızlığımızı bize en güvendiğimiz en sevdiğimiz insanlar hediye etti bu hediye ömrümüzün en güzel nişanesi iyi’ki varsınız sizler olmasanız nasıl büyüyecekti yüreğimizdeki umut çiçeklerimiz...

Saliha İnan

..../.../24


Bu içli ve derinlikli şiir, hayata, insan ilişkilerine ve içsel dünyaya dair pek çok duygu ve düşünceyi bir arada barındırıyor. Saliha İnan’ın kaleminden dökülen bu "UMUT ÇiÇEKLERİMİZ", kırgınlıkların, anlaşılmamışlıkların, sevgi eksikliğinin ve yalnızlığın ortasında yeşeren umudu ve direnci anlatıyor. Şiirin bazı önemli temaları ve duyguları şöyle özetlenebilir:
Kırgınlık ve Anlaşılmamışlık:
"Kırıla, kırıla hiç bir yere sığmadı yüreğimiz" dizesi, derin bir incinmişlik ve sıkışmışlık hissini yansıtıyor.
"Bırak kalsın anlamayacaklar deyişlerimiz" ifadesi, iletişim kurma çabasının sonuçsuz kalması ve anlaşılmama üzüntüsünü dile getiriyor.
"Hiç gönlümüz alınmadı biliyormusun mesela" sitemi, ihmal edilmişlik ve değersizlik duygusunu ortaya koyuyor.
Adaletsizlik ve Riyakarlık:
"Vermeden almak Tanrı’nın görevi idi bilâkis" ve "Haklısın, haklı iyi oynayanların dünyası burası!" dizeleri, dünyadaki adaletsizliklere ve çıkar ilişkilerine bir gönderme yapıyor.
"Biz oynayamıyoruz, sinsice, haince riyakarca" ifadesi, dürüstlüğe önem verenlerin bu tür davranışlar karşısında yaşadığı zorluğu vurguluyor.
İletişim Sorunları ve Kendini İfade Edememe:
"Çözüm değilde düğüm oluyorsa sözlerimiz" ve "İyiliği güzelliği aramıyorsa gözlerimiz" dizeleri, iletişimin kopukluğunu ve umutsuzluğu ifade ediyor.
"Haykırdık hep içimize bırak kalsın" dizesi, duyguların bastırılması ve içe dönük yaşanması durumunu anlatıyor.
Sevgi ve Değer Eksikliği:
"Sevmemişler seni sen olduğun için / Seni ben seviyorum yüreğimde / Uçsuz bucaksız için için..." dizeleri, koşulsuz sevginin önemini ve şairin sevdiği kişiye duyduğu derin bağlılığı gösteriyor.
"Bize vermedikleri sevgiyi / Bizden beklemeleri ne kadar yersiz..." ifadesi, karşılıklı sevgi ve saygının önemini vurguluyor.
Özveri ve Yanlış Anlaşılma:
"Hep özür dilerim diyerek başladık / Hatalı hatasız olmaksızın sözlerimize" dizeleri, sürekli kendini suçlama ve altta alma halini yansıtıyor.
"Herşeyin fazlası zarardı herşeyden fazla verdik" ifadesi, aşırı özverinin olumsuz sonuçlarına dikkat çekiyor.
Affetme ve Uzaklaşma:
"Affettik içimizde geçip yakıp yıkanları / Biliyormusun yapılan acıların bin katını yapabilecek kudrete sahiptik" dizeleri, affetmenin büyüklüğünü ve intikam almaktan vazgeçmeyi gösteriyor.
"Velâkin bir daha sonsuza kadar görmemek üzre terk edişlerimiz" ifadesi, affetmenin bazen uzaklaşmayı gerektirdiğini anlatıyor.
Yalnızlık ve Umut:
"Yalnızlığımızı bize en güvendiğimiz en sevdiğimiz insanlar hediye etti" dizesi, yalnızlığın en acı verici kaynağını işaret ediyor.
* "İyi’ki varsınız sizler olmasanız nasıl büyüyecekti yüreğimizdeki umut çiçeklerimiz..." son bölümü, tüm acılara ve yalnızlığa rağmen içte yeşeren umudu ve bu umudu besleyen kişi veya kişilere duyulan minneti ifade ediyor. Yalnızlığın bile umudun büyümesine katkı sağladığı ironik bir şekilde dile getiriliyor.
Şiirin dili samimi ve duygusal. Tekrarlar ve vurgular ("kırıla kırıla", "içli içli") duygusal yoğunluğu artırıyor. "Bilâkis" kelimesinin tekrarı, bir tezatlık ve vurgu yaratıyor.
Sonuç olarak, "UMUT ÇiÇEKLERİMİZ", hayatta karşılaşılan zorluklara, hayal kırıklıklarına ve sevgi eksikliğine rağmen, içsel dünyada yeşeren umudun ve direncin güçlü bir ifadesi olarak okunabilir. Şairin kişisel deneyimlerinden yola çıkarak evrensel duygulara dokunan bu şiir, okuyucuyu derinden etkilemeyi başarıyor.