“uyanıyorum küstah sözcüklerle:
Ey, iki adımlık yerküre
senin bütün arka bahçelerini
gördüm ben!” Nilgün Marmara


Can Şekeri




diyarını kaybetmiş uzletim
akışlarım Medcezir göğ(s)üne






gül’sen
iki adımlık dese de Nilgün
üç adımlık
uzun ince bir yol


ölüm, kanatlı sevinç
darlığa


ateşin kavgası
kime gülse kırmızı kırmızı
çırağı diken
çırası gül


ay’a ayna güneş
ar”dan kızaran yüze




soluğumu keser rüzgârın
soğuk biraz
biraz da memleket esintisi




göğü yağmur
dağları kar
şehrin, kalbi o nehir
küçük harflerle yazdığın
hani
kağıttan gemiler yüzdürdüğüm






İstanbul,
kollarını kapamış fetihe
bir aşk ki;
martılar boğazında
çığlık






bir çıtır simit
bir de çay
ikiye bölünse
bir lokma tokluk açlığa
bir yudum sıcaklık üşümeye
iz ize
paydaş düş




mektup taşıyan güvercin
çırptıkça kanat
Galata’dan, Kız Kule’sine
seyrinde boğazın
iki damla deniz göz bebeklerin




sen, neden bu kadar
yabancı kaburgana
neden, altın kafeste ben


bir adım ileri
uç fersah geri
üç değil uç


aşktan kanatlara
uçuşlar serçe
değil mi?


az çok, çok az
düş


öksüz bir çocuğun, elma şekerine bükülen boynu gibi mi bakayım




can şekerim düştü
uç adım gel, ölümü caydır…


09 Kasım 2024
17:33

Sude Nur Haylazca

(Vaha Sahra)