.
.
.
sevmek,
öyle bir şey dir ki sevgili
çoğu zaman , acıtır yüreğini

sen de bilirsin bunu, ama
elde değildir ki sevmemek
seversin , hem tüm yüreğinle
hem de ne çok
seversin bir gün sevgili

benliğini saran bütün duygularınla
yaşarsın onu , baharlar gibi
bir mutluluk mevsimidir sanki
sarar gününü gecelerini
doldurur bütün düşlerini

sevdan ümitlerinle birlikte yeşerir
çiçek çiçek açar yüreğin
sen artık sen bile değilsindir
benliğindedir o sevgili
bir beden gibi
bir yürek gibi

sonra ne olduğunu bile anlayamazsın
kendi dünyasına
kendi yüreğine
kendi gerçeklerine
ve, değer yargılarına sevdalı
ama, sana yabancı bir yürekte
buz kesilir donarsın sevgili

kişisel gurur
kişisel doğrular
kişisel yaklaşımlar
parçalar o bütünü
hatta, darma dağın ediverir
ne bir beden kalır
ne de bir yürek

geriye kalan , ne yazık ki
kin ve nefrete bulanmış bir yürekte
sevdanın faturası olarak kesilmiş
ayrılıklara ve yalnızlıklara yürüyen
ayrı ayrı yollarda
yürekte acılarıyla
iki yalnız sevdalı
iki eski sevgili

sevmek
işte böyle bir şey, sevgili
hüzün, ve gözyaşlarının
inceden bir sızısı kalır
yıllar geçse de
kanayan derin bir yara dır
acıtır yüreğini ...





Mert YİĞİTCAN & mertyigitcan
maltepe / istanbul 14 / 02 /2008 00:30