bir rüya görelim
önce yumalım gözlerimizi
uyuyalım, uyuyalım…
ruhumuzdaki bütün kinler,
nefretler, düşmanlıklar
arınıp gidesiye kadar uyuyalım…
aniden bir saadet ülkesinde açalım gözlerimizi

yıllar yılı yaşayalım orada
sonra acı gerçeklerin mutlu düşlere
paslı demirlerin parlak gümüşlere döndüğünü
yavuz bakışların tatlı gülüşlere durduğunu görelim
o altın çağı
o pırlanta zamanları yaşayalım

herkes kendi işini en güzel şekilde yapınca
o ülkede mucizeler yüz göstermez mi
maslahat düzelmez mi
ilerleme hız kazanmaz mı
süfli dünyanın geldiği noktada
baş gösteren bütün kötülükler
kor değmiş karlar gibi
eriyip gitmez mi

şimdi zamanın nefesi daralıyor
üzerimize serpilen kasvetten
soluk almakta zorlanıyor gibiyiz
turna geçmez dağlarda kaybedilmiş
umut patikalarımız
sancılı gecelerin karanlığında yitirilmiş
tebessümün son güzergahı

ne buhranlar
ne de fakr-u zarurettir
bizi bugün düşkün ve zelil kılan
vicdanlarımıza atılmış çektiklerinden sızan
bunca kötülükler de değil
bizi mutsuz eden
ihtirasa dayalı dünya düzeninin
üzerimize boca ettiğinden
ayrı bir şey bu
belki içimizdeki yabanilikler
belki görünmeyen düşmanımız

temennim odur ki
hayat, senin ve benim için en doğru hayat olsun
saadetin yıldızları ülkemizin ululuk burcunda parlasın
güneşin ışığı erdemin ufkunda doğsun
arzularımızın sedefleri incilerle dolsun
şeref çınarları yeşile boyansın
lütuf fidanları güllerle donansın

gönüllere mana reyhanlarının güzel kokuları sürülsün
sadık kalplerin nurlarıyla aydınlanmış gülümseyişler
çarpsın dimağlara
katıksız meveddet sevinciyle parlayan ışıklar
vursun yüzlere
nun ve sad hakkı için
Allah bizi
O’nun aşkının ateşine atsın
yaksın da...
yaksın...

redfer