Yıldız düşer
Dilek tutar bir çocuk
Yağmur yağar
vahalardan kirpiklerime
Deli rüzgar eser
ağlar sema
Ben seni sevince

-Sol yanımdasın-
Kadransız pusulam
Sağ yanımdasın diyor
İnadına gül yanımdasın
Gül esintisi
candasın

Biliyorum
bu şiiri okurken
dolmayacak gözlerin
Hıçkırığın hicranına
boğulacaksın
Kızacağım sana
Uzaklarda arama beni
Salacak’tayım
Kız Kulesi ay’ın şavkında
Sen de gelirsin birazdan

Esiyorsun
Yönünü şaşırmış
Tüm meridyen aralıkları
Rüzgara adını veremem
Çığlık çığlığa
Gülüşmen
Hicivci taka balıkçıları
Mayna Vira çekiyor
Duydun
Ben dünyalara bildirdim

Yağıyorsun
Sert ve gürültülü
Yarımada yağmuru bu
Ak
Sarı
Kara
Kumuna
Adımızı heceliyor
İtalik bir öykü düşüyorum
güne
Haliç de hava kararıyor

Pürüzyen bir tad dilimde
Kız Kulesi’nden düşen ışık
Gözlerindeki ilk heyecan
On yolların hasreti gibi
Yalı Kahvesi
Gün aşırıyor
Çayın demi’nden

Ellerin Diyojen’e
güneşi hasret kılmıştı
Rengi kendiydi
Renk
Şövale ile hazan rengine
dönüyordu
Kuzeyde sevdiğim var
-dı-

Ve bir kadın
Elleri avucumda
Bahsediyordu
Yaşamın tadından
başucumda

Kirpi kanatlı kestane
batmasaydı parmağıma
Diyojen fıçısında
Güz şarabını içecekti
Şiir
-im-
“Açık Radyo”
İstasyonundan
Yürek gergefimde
Haliç de sakladığım
bir şarkıydı artık…

*Açık Radyo daima açık kalmalı.