Sevdiğimin hediyesi idi gönlümün en ücra köşelerine dokundu
Sevdiğimin hediyesiydi o bilmezdi doğum günümdü
Bir dokundu ruhuma taaaa içime akti geçti aşkından eridi kalbim
Çok değerliydi kendi bilmezdi

Kalbimden kalbine giden bir yoldu benim hikayem ama...
ona erişemezdi.
Sevdiğim erisilmezdi
Verdiği hediye gecmisiydi duyguları benliği hisleri kimsenin erisemedigiydi
Sevdiğimin hediyesi...

Sevdiğim gibiydi tıpkı onun gibi erişilmez erisilemezdi
O bana kendi bilinmezini hediye etmişti...
Dunya hali bu ya bilinmezinin bile farkında değildi.
Yüreği buruk bir adamdı Sevdiğim
Kimse ama hickimse onun bu hallerini bilmezdi
Kendisi mi?
Birtek o bilirdi elbette
öyle yuksek duvarlar örmüş tüki kimse aşamaz ulaşamaz zannetmişti
Ama gelgörki duvarlarını yıkıp duygularını aşıp kimsesizligini yalnızlığını özgürlüğünü kendini ve ucralarini bana hediye etti
Anlamı derin sığmaz kelimelere
Ne kadar anlatsam da nafile
Dokunabilir mi insan güneşe çıplak elle
O güneşi bana hediye etti
Doğum günümdü ama o bilmezdi
Bilmeden bilinmezligini hediye etmişti

Yüreğini Sevdiğim gülüşünü sevdiğim
Sesinden öpülesi Sevdiğim
Ne yazsam yarim kalır eksik kalır anlatamam kalbimdeki yerini
Sen güneş ol da ben çıplak ellerimin yanmasına razı geleyim
Yüreğinde kaybolduğum
Hediyen tıpkı senin gibi yüreğime geldi yakti eritti aşk la yandi her yanım
Varlığına minnettarım.


Kelebek...