0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
267
Okunma
Gönlüm düştü, dinim kayboldu birden,
Sevgilim baktı yüzüme, yine kırgın, serzeniş neden?
"Bizimle oturup kalkma, yerin değil bu meclis,
Güvenin yok, yüreğin ince değil, bu yer seni silmiş;
Dedim ki: "Söyle, kim burada huzur bulmuş?
Biraz olsun sakince oturup da, gönlü kırılmadan kalmış?
Bu sohbetin sonunda kim pişmanlık duymadan kalkmış?
Göz görmez ki, pişman olmadan biten bir anı, bir aşk olsun;
Meclis dolu, gözler dalgın, sesler boğuk,
Her biri bir başka hüzünle kalkıp gitmiş,
Düşündüm, kim bu âlemde mutlu kalmış?
Her oturuş, bir veda, her sohbet yarım kalmış;
Ey dost, dünya meclisi, yorgun ruhlar için,
Kim burada huzur bulmuş, kim yıkılmadan gitmiş?
Yine de düşeriz bu aşkın yollarına,
Belki bir gün pişman olmadan kalkarız bir masadan;
Bahadır Hataylı/04.10.2024/18.10/Namazgah/İST
