HOŞÇAKAL HÜZÜNLERİMİN SAHİBİ

Çehremi kuşatan hüznüm,
Sesimi etkilemişti.
Kısık ve kahırlı, bir sesle
Gözlerinin içine bakarak
_ Gitme ! dedim.
Gitme, beni kederler içinde bırakarak.
Kalbimdeki ızdırap sesimde kanıyor,
Gözlerim kurumuş,artık kelimeler ağlıyordu...
Gözlerimi, gözlerinden ayırmadan
Son defa baktım.
Kanım çekilmişti acı bir yutkunuşla,
_ Hoşçakal !...diyebildim,
Buruk bir tebessümü dudaklarına bırakarak.
Olmadı.
Olamadı işte !..
Tek taraflı aşklarda
Sonu, baştan belli olan yitik sevdalar.
Ucuz bahaneler,
Kaçarcasına yakışıksız gitmeler...
Şimdi efkar efkar dökülüyor anılar.
Odamın duvarlarına sinen bayatlamış,
Sessizliğin sancılı iniltileri...
Sanki,
Sanki,görünmez bir el hançerliyor hayallerimi...
Ayrılık gecesi iklimlerinde,
Sorgulamaya gerek bile duyulmayan
İhmaller,ihanetler ve aldanışlara yenik düşen
Yorgun yüreğim .
Arzuların akışına damıtılmamış hülyalarım…
Masumiyeti bozulmuş solgun çiçekler...
Tüm yaşananlara inat,umutla ;
Her gece,ama her gece
Mor mor açan akşam sefaları.
Bak !
Bak,nasıl da gülümsüyor göz kırparak.
Hoşçakal !
Hoşçakal, hüzünlerimin sahibi,
Hoşçakal !
Sana yeni ve mutlu aşklar !...




Hande HAGHGOUİ

11.10.2008,pazar
çengelköy/İSTANBUL