BEN GALİBA ÜŞÜYORUM




Üzüm karası gözlerindeki,
Esrarlı bakışların
Gözlerimi teslim alıp,
İçimde bekleyen durgun sulara
Yıldırımlar düşürdü.
Şimdi damarlarımda, aymazca
Dolaşan bir ‘’ sen ‘’ var, engel olamadığım.
Romantizmin iklimindeki aşklar gibi,
Kalbimin kıyılarına vuruyor dalgaların.
Heyecanım ölçüsüz,
İçimde zırhımı kıran bir ses.
Omuzlarım çöküyor,
Ufalanıyorum zamansız.
Bu mudur aşk ?
Nerden geldiği belli olmayan,
Tanımlanması güç duyguların
Nedensiz, erozyona uğraması mıdır ?
Işık almadığı zamanlar da bile,
Hilalin
Dönmesi midir, hala güneşin yörüngesin de ?
Mazim,
Dondurulmuş zamanlar...
Soluk yüzlü fotoğraflarım,
Karanlığın en koyu yalnızlıkların da,
Sırlarımı saklayan yıldızlar...
Kaçamak bakışların olmadığı,
Gözlerimi,
Gözlerinde, unutmadığım zamanlar…
Hicaplarım, ilkelerim, kararlarım.
Sınır_ı had dim !
Hani ;
Hayatı kendi kurallarıma göre yaşayacaktım.
Gönlümü yokluyorum !
Ordasın !
_ Hııı ?
Noldu bana ?
Elim ayağım buz kesmiş,
Galiba üşüyorum !


Hande HAGHGOUİ

10.10.2008,cuma
çengelköy/İSTANBUL