6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1279
Okunma
Kapatıp da gözlerimi,
Dalınca ruhun enginine
Binlerce gönlün ırmağından
Aktı rengarenk kirler.
Tutarken aynayı herkes kendine,
Bencilliğini sır edip
Gülen yüzlerle sunarlar
Arıtamadıkları benliklerini.
Eller girerken ceplere
Sadece kendileri için
Umarlarken medet dudaklardan,
Borçlandıkları vefaları
Sessizce öderler nakit olarak.
Kardeşlik denen olguya
Utanmadan sarılan dostluk,
Hayâyı koyup cebe
Sinsi gülüşlerle girmiş kola.
Hastanın kanı üzerindeki kâr,
Edepsizi bile sessizce aklar.
İyilik kanat takmış,
Kötülüğün ayak tozunda kaybolmuş.
Öf be hayat dedirtti bu düş,
Dayanmak için insan olmak ne zormuş.
11 Ekim 2008 Cumartesi
SERAP HOCA
Cevap Yaz