Hıçkırıklar tepetaklak bir gülüşe hasret
Işıklar yerleyeksan bir ağlayışa özlem duyar
Özentiler nere mi ağrıtır bilmem
Sızı başlarken göz rahanlarımda
Nereye bakarsam sen varsın
Hediyelik bir hicran kokusu gibi yüreğim sana
Çiçekler karabasan görür hecelenen dualar peşinde
Bâhtiyar bir abide sırtlanı gibi
Çocuklar haşlanmış vicdanlardan uzak
Olsun efendim olsun
Huzurda ağlayan izmarit kokusu
Vursun gönüllere ki
Elmalı bir aşk gibi vursun dillere

Destan değil yazdıklarım
Ellerimin tiryakisi
Bir taraftan duman akar çorapların çöplüklerinde
Bir taraftan ağıtlar dökülür yamalı fistanlara
Periler basmış bu şehri heyhat
Ölüler niçin ağlarmış
Bir ölünün arkasından
Dostluğa gem vuruyor kemikleri sızlayan dokunuşların
Olsun efendim olsun
Baharlar baki selamlarım olsun
Lâhikalara sudan bahaneler üflemek gibi birşey
Hazreti karanlık ötelensin
Bir küf gibi şakırdayan dillere
Neye mağlup
Ney’i varken kalbinde atisiyle

Sır bilirim seninle keşfettiğim naraları
öksüz bir çocuğu şekerle doyurmak yetmiyor
Ya da bir semer varken sırtında
Bilinmez bir çare değil çaresizliğinde boğulmak
Olsun efendim olsun
Belki bir peygamber şiir okur bize....

Gezgin imgeler...