Yaşı yetmişi aşmış, kuyrukta Ayşe Nine.
Banka önü bekliyor, sırası gelsin diye.

Beli bükülmüş hepten, üç kuruş maaş için.
Bekliyor Ayşe Nine, sırada bilmem niçin.

Alacağı üç beş kuruş, altmışbeş yaş maaşı.
Ayakta duramıyor, dinmiyor gözün yaşı.

Saatlerce bekleyip, alıyor parasını.
Seviniyor ninecik, düşler torunlarını.

Parasını koyup da, elin aldı çantaYI.
Yayan gidiyor yazık, hesaplıyor bir ayı.

Bunları düşünerek, yürürken nine yolda.
Hoyrat bir elasılıp, çekiyor çantayı da.

Direniyor ninecik, sürüklenip çaresiz.
Bakıp öyle herkes, yardım etmiyor hissiz.

Neden böyle duyarsız, bencil olmuş insanlar.
Yaşlı kadın çaresiz, yardımcı olmuyorlar.

Ey kapkaç yapan iblis, nasıl kıydın nineye.
Üç kuruş para için, sürükledin sen niye.

Bir acize saldıran, be hey ruhsuz, soysuz.
Nasıl yaşıyorsun sen, asalakça onursuz.

Bir ay geçinecekti, üç kuruşla ninecik.
Yerlerde sürükledin, üst baş kan, bencik bencik.

Sürüklenirken yerde, çarpmıştı taşa başı.
Durmuyor obaşından, kanlarının akışı.

Yüreğine mi indi, ne oldu kaldı sessiz.
Ruhunu teslim etmiş, orada hareketsiz.

Üç kuruş maaş için, can verdi Ayşe Nine.
İnsanlar robot sanki, duygusuz öylesine.

Bir soysuzun yüzünden, canından oldu nine.
Vah! vah! deyip geldiler, bez örttüler üstüne.

Bir sosyal yara daha, kanamıştı böylece.
Kendine gel diyordu, bir ibretti herkese.

TURANİ der, yardım et düşküne hiç yerinme.
Bir gün de sen olursun, belki onun yerinde.

------------------------TURANİ