Bu kapıdan girerken içeri
Boynumu büktü bilimin hançeri
Marburg, Philips Üniversitesi
Mıknatıs gibi kendine çekti beni
Yanyana dizilmiş fakülteleri
Şöyle durup bir baktım etrafıma
Sıra sıra giriyor derslere öğrencileri
Nasılda geride kalmış yirmiyedi yılın sesi
Bu kapıdan girdim içeri
Seçtiğim bölüm ruh bilimleri
Nasılda sevdim burayı ilk günden evim gibi
Kah aç girdim derslere kah da tok
Adım oldu öğrenme serserisi
Ölüm olsada yaşamın karı
Çekilmeye değer acıları
Bu kapıdan girerken içeri
Sosyoloji ve etnoloji bilimi sardı bedenimi
Binanın güzelliğini unuttum
Kütüphane de kitapları görünce
Uzanıp uyuyasım geldi
İçindekilerle senelerce ...
Uzayıp gidiyor raflar düzinelerce
Bu kapıdan girerken içeri
Kulağıma geldi şırıl şırıl
Akan Lahn nehirinin sesi

Uzun bir aradan sonra, yeniden üniversitesinde okuduğum ve severek yaşadığım Marburg şehirine bir iadei gönül ziyareti yaparak ahem anıları hem de hala orada yaşayan ve otuz yıldan fazla bir süreden beri arkadaşım olan Martin’le hasretlik gidererek Lahn Nehiri kıyılarında ki bir yazlık kafeterya da biralarımızı içerek öğrencilik günlerimizden ve arkadaşlıklarımızdan, derslerden ve sınavlardan bahsederek birkaç saat geçirmenin mutluluğunu yaşayarak bir daha buluşmak üzere vedalaştık.


Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - Marburg, 28.08.2024