Aşk eylül de güzeldir
Aşk eylüldür
Bütün mevsimlere mevali
Eylüle ise aşığım
Aşk ne gözdedir
Ne de sözde
Aşk, özdedir özde
Akar giderse gönül
Bir güzele …
Gerek yok bunun için
Özel bir güne
Sen, gel ve gör
Aşk, eylüle benzer eylüle
Bütün renkleri taşır içinde
Aşk eylül de güzeldir
Carpe diem’i düşünerek yaşa
Ve uzak kal „morete mori’ye“
Anın eylülü eşliğinde
Kibirlenme
Nice kibirliler döndü
Eylül de deliye
Aşk eylül de gözeldir
Gerek kalmadan
Hiç bir serüvene
Özgüvenini topla
Düşen her yaprakta
Ego’nu alarak ayaklar altına
Aşk, eylül de güzeldir
Eylül de
Deli gönlüm bunu anlasana
Hoş geldin eylülüm
Melalim biter gönlümde
Havada ve yüreğimde
Eylülü eylülce hissedince
Hadi gel ve tut ellerimde
Eylül sevinciyle …

Havadaki soğukluğa, erken çöken akşamlara ve kısalan günlere rağmen, dışarıda içimi ısıtan bir eylül var. Sevgiyi yüreğimin derinliklerinde hissetigim mesim dilimi bütün acılarına, darmadağınıklığına ve kaosuna rağmen eylüldür. O yüzden bütün notlar „eylül’e“ düşer ve notların en iyisini alarak sınıf ve okul birincisi olan hep Eylül klamaya devam edecektir. Eylülü, koşulsuz ve karşılıksız seviyorum, çünkü eylül vefalıdır. Anlatır sana hayata dair nasıl bir tavır takınmanı öğretecek kadar derinden gelen bilge bilgisiyle …

Eylülü seviyorum eylülce.

Sosyolog H. Hüseyin Arslan - 28.09.2025