0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
78
Okunma
Oblomov içini çekti:
- Ah! Bu hayat, dedi.
- Nesi varmış bu hayatın?
- İnsana rahat vermiyor.
Başını derde sokuyor.
Kuraanda buyurduğu gibi
Rabbinizin sizin yaptıklarınıza değil
sizin ona ihtiyacınız var
bu durum insanlar içinde aynen böyledir hiç bir insanın bizim yaptığımız
iyiliğe ihtiyacı yok
ne yaparsak misli ile
bize döneceği için
bizim yataktan kalkmaya
dışarıda yürümeye ihtiyacımız var
lenin derki 3 tane devrim yaptık
pek çok şey değişti
ancak insanın tembelliği
hiç bir zaman değişmedi
çocuklar en çok anne babanın eseridir
ve her evlât aileden iz taşır
eğer çocuğumuzu
kendi ayaklarında duracak şekilde yetiştiremezsek onlar
çoraplarının bile değiştirilmesi için
bir hizmetçi isterler
hayatta güzel bir insanla karşılaşmayan insanlar kısa zaman süre yok olurlar
5.0
100% (1)
