.
.
.
sen, bir geceyi düşünürsün
hiç bilmediğin bir yerlerde, bir mevsimde
senden öylesine uzak ve suskun, sessiz
bir gece var olur sana o zaman
sensiz ...

seninle ve senindir artık
oysa ki, senden başkasının göremediği
ve bilemediği, yok bir gece gibi
hiç var olmayan
düşlediğin ve yüreğinle var ettiğin
öylesine seninle ve sana ait
ve bir o kadar da sensiz, senden çok uzaklarda
yok bir gece

sen, geceyi düşleyen
hayalinle var edensin
ama, bilirsin ki
sen yoksun o gecede
olmasan bile içinde
yinede senden bir seyler var
düşlerken karışmış
yüreğinden , duygularından
benliğinden bir şeyler

Sen olmasan da o gecede,
var olur senin hayallerin, düşlerin
ruhun ve benliğin
o geceye karışan duyguların, yüreğin

farkında bile olmasan da
karışır onlar senden geceye
gece, yüreğin olur
bedenin bile karışır geceye
sen o gecede
gece de sende var olur birlikte
senin olan onca duyguların da

artık yıldızlara bakarsın
ve tüm yıldızlar ışıl ışıl
gülümser seninle
ay ışığında ağaçların yapraklarında
hafifçe esen bir rüzgarın hışırtılarını duyarsın
ağustos böcekleri sanki yanıbaşında,
ve sesleri öylesine yakın
bin bir çiçeğin karıştığı
gecenin kokusunu çekersin içine
öylesine güzeldir ki o yıldızlar
ve ay ışığında
o en güzel sevda şarkılarının nağmeleriyle

bir an dalar gidersin anılara
ve beni anımsarsın
karanlıkta gölgeler arasında
gülümserken sana

sen bir geceyi düşünürsün
hiç bilmediğin bir yerlerde, bir mevsimde
senden öylesine uzak ve suskun, sessiz
o gece zindan olur sana o zaman
bensiz ...




Mert YİGİTCAN
Maltepe / istanbul 02 / mayıs / 2007 05:40