duyumsuyorum seni
ipekten bir şal gibi boynuma saçlarıma dolanan
gecenin ıssızlığına düşen bir çığlık gibi
neden düşüyorsun birden aklıma
ne gereği var ki özlemin

oturmuş sessizlik ve yalnızlıkla sarmaş dolaşken

şimdi sen kim bilir
kimin düşünde kimin gönlünde oynaşıyorsun
içinden akan coşkun sellerin çağıltısıyla dökülüyorsun
sıcak tenlere


dilinde tatlı elma dudağında gecenin kırmızı şarap tadı
nasıl da mutlu avaresin


belki bir ıslık eşliğinde
belki bir poyrazın esintisinde uçuşan
velvele estiren etekleri topluyorsun


ihtiraslı
tutkulu
arzulu


bense inmişim loş mağaralara
nemin ıslaklığın içinden yarasa gözleri topluyorum
ne derdime çare olacaksa


içimde kızgın bir anka’nın tüylerini yolarken
kalbime uzun uzun kısa kısa direkler döşüyorum
şehirler arası ülkeler arası


o kadar uzak
o kadar silik
o kadar kaygansın


bıraktığımda düşeceksin kızgın çöllere
kuzgunlar üşüşecek tepene
bulutlar yerine


neyse uyuttum gitti kalbimi unuttum gitti -seni


kaldım sokağın yalanlı yılanlı ucunda
bir başıma dertli ebabiller gibi gelen geçene soru soran gözlerle bakıyorum
dil dolaşıklığına düşmüş sarhoşlar gibi önemsenmiyorum
yüzüme gözüme anlamsız anlamsız bakıp geçiyorlar


şiir yazamıyorum
tutuklu istemsiz kelimelerim
sana yabancı- bana yabancı -herkese el


yağmur masalları anlatıyorum dağlara taşlara esen yellere
yorgun bir puhunun paslı ayakları gibi yılgın


yumarım gözlerimi toprağa bir dağ üstüne bir ceylan postuna
kalbimde çılgın bir serenat
yok oluş üstüne


yağmurları silerim bulutlardan
yine de inadına boşalır yaşlar taşlara yollara
dokunsa biri dizlerime kırılgan kuru meşeler gibi
olduğum yerde yanarım


seller sele karışır sürüklenirim kendi karanlığımın onulmaz gölgesine
fısıltıma lütfen kulak verin yetim bahçenin ıslak gülleri
sanki toprak ölüm tadında biraz




...........





ayşe uçar
21082024
01:20