Sevgili
Anladım gerçekten, aşk gibi terktesin bu gün beni
Bunu hayalime anlatamıyorum
Hayalini tadamıyorum, hayalimken
Boşaldı düşlerimin zembereği
Kitlendi bedende tüm kilitler bağıra, bağıra
Kendimi bir şarap şişesinin başından fırlayan mantara benzetiyorum
Gidişinin tazyikli hırçınlığıyla, nereye gideceği belli olmayan avare ben
Kendimi bir sevgiliye bile benzetemiyorum, sana sevgili derken
Hayal etmek gibisin, hayalken.
Hayali sevmek, hayalet görmüş gibi o gözlerle, ardına bakmamanı istemek
Bir hayaleti sevmek işte öylece, hayali ile aşkı göğsümde toplarken, gelmesini istediğim
Sevgili
Seni bir anne şefkati ile doğurdum, gönlümün sol yerinde
Orada büyüttüm hayaletim, nazar ettikçe seni
Göğsüm mayın tarlasıydı, geçirdim yinede nazikçe seni
Kocaman oldun, bana eriştin de ruha bürünmedin
Şimdi gitme vaktin,
Ne başkaydın, tam tersim aşk,
Gözümü açtığımda geldin, akılımı kapadığımda yok olursun
Ben bir hayalete sevgili dedim, sendin.
Sevgili bendim, sevgi bendim
Yüzümün solmuşluğuydun geldin,
Şavkını görmeden sende gidiyorsun.
Ben hayalime sevgi dedim, sen yinede geldin hayaletim.


Ünal
28.09.2008
Novorasisk/Rusya

Not:
Hayali sevmek, yılan gibi zehirli
Bir kalbe coşması gereken hislerin, ziyan edilmesi
Bir bardak suyla, denizi taşırmak gibi imkânsızlığın eşi
Bir hayali sevmek, bitmişliğin ta kendisi.