GÜLÜP GEÇECEĞİM

Bana gülen yüzlerle tanış olacağım
Niyetini anlayana kadar sabredeceğim
Sabır tükendiğinde, dalgamı geçeceğim
İnsanla eğlenmenin türlü yollarını görecek

Sonbahar kışa nasıl hasret kalıyorsa
İyilik kötülüğe nasıl sırt dönüyorsa
Çiçekler bahçesinde nasıl coşuyorsa
Çiçeklere selam verip, coşup geçeceğim

Hayata çiçek derler, aşk çiçek balıdır
Gülün canı yansa da, dostu dikenidir
Bülbül aldırmaz dikenine, şakır gül dalında
Çiçeksiz, aşksız hayata gülüp geçeceğim

Hayat bir romandır, sonu meçhuldür
İnsan çevirir sayfalarını, her biri bir adım
Hayat zaman hırsızıdır, çalar götürür ömrünü
Ömür zili çaldığında, gülüp geçeceğim

İnsanı yakan kor ateş değildir
Ateşe düşen baksın gafletine, nefsine
Kor ateş sönmez, yağsa yağmur tersine
Dindiğinde, nefsimle dalgamı geçeceğim

Düşlerim vardı, görmekten ürktüğüm
Hislerim vardı, söylemekten çekindiğim
Şiirlerim vardı, yazmaktan korktuğum
Son durakta, hayata gülüp geçeceğim

İnsan bilmez, ecelle randevusu ne zaman
Bilemez ki insan, tabutu hangi ağaçta saklı
Çivisi kaç adet, hangi ustanın elinde bekler
Son çivi çakıldığında, gülüp gideceğim

Kelebekler vadisi, mutluluk beldesi
Çiçek çiçek dolaşır, her birinde ayrı bir haz
Kon yüreğime kelebeğim, Nirvana’ya çıkar beni
Kelebeğim ölme sakın, üzülür, ağlar giderim

Konuşmayın sakın, biliyorum her şeyi
Bu yalan dünyada bir tantana yaşadım
Çekiliyorum aranızdan sessizce, son nefeste
İçi boş hayatın, içine tükürüp gideceğim
*