Yaşadığımız sürece nice insanlar gördük
Nice zalimler nice gaddarlar gördük
Nice ibretli olay, nice düşkünler gördük
Hepsi bir bir gittiler,
Hepsine çorap gördük

Ders almadık yanlıştan
Seyrettik hep en dıştan
Çare olmaz ölüme kaçıştan
Dünyaya tapanlar gördük

Midesi doyup, gözü doymamış
Ölmeyecekmiş gibi şuursuz yaşamış
Hayatı boyunca murat almamış
Nice gafiller nice dervişler gördük

Ebediymiş gibi yaşayan
Sinirle, kibirle kabaran
Hiçbir hedefine varmayan
Nice naçarlar gördük

Kimi elsiz, kimi bacaksız
Kimi döşeksiz kimi yorgansız
Kimi aç kimi susuz
Nice çaresizler gördük

Akıl nimetinden yoksun
Dünyası yıkılmışçasına mahzun
“Ben biliyorum sizler susun”
Diyen cahiller gördük

Kimi dipsiz bir derya
Kimi akan Sakarya
Kimi tıpkı bir balya
Anlaşılmaz insanlar gördük

Hani krallar hani derebeyiler
Hani aşiret sahipleri hani valiler
Sırası gelenler, bir bir gittiler
Makamı önceleyen insanlar gördük

Güneş altında çalışan
Ekmeğini taştan çıkaran
Yakınındaki duvara toslayan
Nice ırgatlar gördük

Çaresizlik içinde geçinen
Garip gurebaya zulmeden
Varlığıyla ortalığı geren
Bilinmez insanlar gördük

Her çeşit insan yaşadı Dünyada
Hayat sürdüler, muayyen zamanda
Şimdi hiçbirinin esamesi yok meydanda
Silinen kabileler, nesiller gördük

Bu dünya kimseye mal, mülk olmaz
Ezelden ebede böyledir, hep yaz
Ebedi kim olmuş ki serfiraz
Aslında âlemin nasıl çöktüğünü gördük

Kıyametin gün be gün yaklaştığını
Dost, akrabaların gittikçe ayrıştığını
Fitne, fesadın giderek yaygınlaştığını
Düzenin gittikçe bozulduğunu gördük

İnsanlığın son merhaleye hızla yaklaştığını
Her şeyin en tepe notasına çıktığını
İnsanların sonlarını hazırladığını
Her şeyin çığırından çıktığını gördük

Krallar kılıçlarıyla gitti
Yiğitler namıyla gitti
Âlimler ilmiyle gitti
Ders alanlara, bunlar yetti
*
Ne zengini kalır ne de fukara
Görevini yapan Azrail, vermez ki ara
Hayat açar bizde bin türlü yara
Hayatı doğru yaşa ki girmeyesin nara

31.07.2024-Ankara