Biz çocukken bile analarımız,
Boyun buğdayca uzar demişler,
Arefe günleri banyo yaparmışız,
Daha sağlıklı olurmuşuz dediler.

Boylarımız çok da uzamadı belki,
Bizim yüreklerimiz büyük oldu,
Çocukluk güzel keşke bitmeseydi,
Öyle kalsaydık nede güzel olurdu.

O günlerin güzelliği mi?
Samimiyetinden midir?
Doğallığından mıdır bilmem,
Ama bambaşka yaşadık değil mi?

Çocukluk işte hiç unutulur mu?
Hiç koşan zaman tutulur mu?
Ne hayallerimiz vardı gittik peşinden,
Hep kalsın diye düşündüm derinden.

Başka yaşadık gönlümüzce,
Başka çocuklardık bambaşka,
Kırlarda koşardık kelebeklerle,
Yaşamadım böyle mutlu ömrümce.

Bazen erikte çalardık sessizce,
Kırmazdık dalları hiç kendimizce,
Kimseye benzemezdik biz,
Mahalleye gelip bölüşürdük adilce.

Nede olsa Kuzgundereliydik,
Öyle kolaymı Kuzgundere’den geçmek,
Bir girişi vardır, birde çıkışı,
Kuzgundereli yapmaz kimseye yanlışı.

Raconu biz keser, biz ayar verirdik,
Birimiz hepimiz hepimiz birimiz içindik,
Raconumuz böyleydi biz keserdik,
Nede olsa bizler Kuzgundereliydik.

Babür Ali Yaşar
Eğitimci/Araştırmacı
17 Haziran 1978
Trabzon/Kuzgundere