Bir yuva kursaydık var ile yoktan,
Evimiz olsun yeşil karavandan,
Önünde küçük bahçe nar ağaçları,
Beş tane de tavuk altın sarısı,
Çatısı örülsün sadece sevgimizden,
Öyle saralım ki birbirimizi,
Ölüm bile kıskansın, ayırmasın bizi bizden.

Aya inat ışık yağsın gökyüzünden,
Yıldızlar yere insin sevgimizden,
O tatlı rüzgar okşasın tenimizi,
Kendimize söz vermiştik gönülden,
Ölüm bile kıskansın, ayırmasın bizi bizden.

Ne sen benden vazgeç ne de ben senden,
Hayal ettiğimiz yeşil pancurlu evden,
İmrensin herkes bizim sevgimize,
Birlikte koşsak dere dağ tepelerden,
Ölüm bile kıskansın, ayırmasın bizi bizden.

Mutlu olmak için verdik elele,
Ne pişman olduk ne kapıldık hayale,
Kokan güle, ılgıt ılgıt esen yele,
Geçmesin bir sızı asla içimizden,
Ölüm bile kıskansın, ayırmasın bizi bizden.

Bülbüller şakısın nar ağacı dalından,
Mutluluk çıksın pencere ve kapılardan,
Sade bizi duysun bizi yüce yaradan,
Ölsem de konuşma sakın içinden,
Ölüm bile kıskansın, ayırmasın bizi bizden.

Babür Ali Yaşar