Sen babamdın benim,
Sen anamdın benim,
Hayat sizle güzeldi,
Yıllar geçti aradan.

Siz gittikten sonrada,
Acı içimde hala,
Yokluğun bana yara,
Sizsiz dünya kapkara.

Işıktın bana anam,
Sizi ararım her an,
Sizsiz olmuyor hayat,
Olmuyor babam anam.

Eve gel gür sesinle,
Beni sev gözlerinle,
Anam seni beklesin,
Doyulmaz hevesiyle.

Ne kadar da özledim,
Anama derdin gülüm,
Gülün bırakıp gitti,
Ne yapsın buna gülün?

Kırk yıl sonra geleydin,
Anam evde bulaydın,
Gür sesinle seslenip,
Yine bizi seveydin.

Hazırlar Anam çayı,
Sonra çorba içeydin,
O yerine oturup,
Bize emir vereydin.

Hasretim sana Anam,
Gül kokuna sesine,
Ne olurda bir gelsen,
Öpem ayaklarından.

Babür bir kendine gel,
Var mı gidip de gelen?
Hasret kaldım kokuna,
Bir öpsem ellerinden.

Kara yerde çok yattın,
Kalkıp gelemez misin?
Yatsam da dizlerine,
Beni de sever misin?

Anada yok babada,
Sadece hasret sana,
Abim yok gitti O’da,
Sıra da geldi bana.

Şimdi sıra ablamdı,
Koyduk toprağa onu,
Yapacakda bir şey yok,
Taktiri ilahi bu.

Kara yerde çok yattın,
Kalkıp gelemez misin?
Öpsem de ellerinden,
Öpsem o gözlerinden.

Gittin dönülmez yola,
Selam olsun gidenlere,
Sırası gelen gidecek,
Gidiyoruz meçhul yere,
Sizi hiç unutmadım.

Babür Ali Yaşar