Her şey mazide kaldı, uçup gitti hayaller,
Ne yarene kavuştuk, nerde milli hedefler?
Baharları unuttuk, karlar altında kaldık,
Çığlar düştü üstüme, farkına varamadık.

Erciyes üç Mayıslar, Turan unutturuldu,
Ocaklara kül düştü, adı anılmaz oldu,
Soyu kırıklar bugün, tazıydı tilki oldu,
Dar pusular kurdular, başkanlarım vuruldu.

Ülkü denen gelini, naz ile büyütmüştük,
Büyük dava uğruna, peşin peşin ölmüştük,
Mamak’ta zindanlarda, ahım göklerde kaldı,
Ülkü devleri bir bir, sehpaya çıkarıldı.

Gözlerim de bağlandı, dar kelepçe arkadan,
Falakaya çektiler, sesim çıkmaz ağızdan,
Bastılar da elime, sigarayla yaktılar,
Tanrı’ma da bağlandım, sır vermedim acıdan.

Ölümlerle eğlendik, karşı meydan okuduk,
Binbir Ülkü devini, kara toprağa koyduk,
Yürekler buzdan öte, asla geçit vermedik,
Bir kere öldük bizler, binlerce kez dirildik.

Aranan suçlulardık, polisler peşimizde,
Sessizlikte dönerdik, karanlık gecelerde,
Birlikte kovaladık, kattık öne onları,
Sokaklar dile gelse, şahittir kalanları.

Zor günleri geçirdik, sıkı bağlı ellerim,
Adım atamam öyle, yaralandı dizlerim,
Sorgularla çileyle, geçti acı günlerim,
Ne yanlış yapanları, ne sizleri dinlerim.

Yıllar geçti aradan, parça parça böldüler,
Dava düştü yerlere, üstünde tepindiler,
Bu da yetmezmiş gibi, kervanı dağıttılar,
Bebek katili idi, şimdi önder yaptılar.

Türküm demek suç oldu, Türklük düştü yerlere,
Bölücüler baş tacı, yapıldı birdenbire,
İhanetin ucu yok, o terörsüz Türkiye,
Sonu nereye varır, belli ki bölünmeye.

Yırtıcılar az yaşar, asla kalmaz yanına,
Türk milleti birliktir, ha bugün ha yarına,
İhanetin bedeli, sorulur hainlere,
Tarihe de bir baksak, su seper gönüllere.

Adlar Ülkücü bizim, soyadımız Türkeş’tir,
Korkumuz olmaz asla, ne şerefsiz kişidir,
Ne yapmak istiyorsun, sen neyin peşindesin?
Belli amacın senin, köye incir dikmektir.

Tarih yazacak elbet, yaptığın alçaklığı,
Yaşarsak göreceğiz, bir bir bütün bunları,
Senden geriye artık, anılmaz o suretin,
Ülkücüler unutmaz, ihanet oldu adın.

Babür Ali Yaşar
12 Eylül 2025