Sen gözlerime hüzün, içerime bir sancı,
Ekerek gitmedin mi, seni affeder miyim?
Sevdamın ocağına koca incir ağacı,
Dikerek gitmedin mi, seni affeder miyim?

El üzerinde tuttun, beni düşman bileni,
Ayakta alkışladın, küfredip de söveni,
Karanlık kuyulara atıp da, merdiveni,
Çekerek gitmedin mi, seni affeder miyim?

Sensiz bire indirdim haftada öğünleri
Çağrıldım da gitmedim, terk ettim düğünleri,
İdam sehpasındayken boynuma düğümleri,
Takarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Hep gitmek istedin de kendine bir yol bulup,
En sonunda sır oldun ufuklardan kaybolup,
Sağanaklar misali gözümden yağmur olup,
Akarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Hep kötüye yormuştun baktığın fallarımı,
Zehir deyip atmıştın, petekte ballarımı,
Okyanus dalgasıyla kırılmış sallarımı,
Yakarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Dertlerinle büyüttün kalbimdeki urları,
Günden güne çoğalttın saçımdaki kırları,
Tuğla tuğla ördüğüm kaledeki surları,
Yıkarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Nefretten bir gül oldun, açmadan solan gibi,
Unutuldu sevdamız, koca bir yalan gibi,
Uykusundan uyanmış kapkara yılan gibi,
Sokarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Gelip de dallarıma konmuştun önceleri,
Musallat eden sensin uykuma heceleri,
Yıldırımlar gibiydin beynimde geceleri,
Çakarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Bir gün olsun gülerek bakmadın benden yana,
Söyle ne kastın vardı, sana sevdalı cana,
Silah oldu gözlerin, en son kurşunu bana,
Sıkarak gitmedin mi, seni affeder miyim?

Verseler beğenmezdin belki İrem Bağı’nı,
Sanki sen yaratmıştın Büyük Ağrı Dağı’nı,
Gözlerinde nefretle, sessizce dudağını,
Bükerek gitmedin mi, seni affeder miyim?

Derdin ya, “etle tırnak ayrılmaz birbirinden”
Bilmez miydin ölecek bu adam kederinden,
Paslı hançeri vurup, yüreğimi yerinden,
Sökerek gitmedin mi, seni affeder miyim?

Aynalara bakarak tarif ettin öcüyü,
Adresimi sen verdin göndererek acıyı,
Yürekteki yangına, barut dolu fıçıyı,
Dökerek gitmedin mi, seni affeder miyim?



(Şiirime sesi ile değer katan Hocam Ahmet KAYTANCI’ya teşekkürlerimi sunuyorum)