12
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1349
Okunma
Yusufçuk’lar öldü!
Bedenleri yağmur gibi yağar şehre.
Ruhları piç gibi dolanır ortada.
Ayağın takılıp düştüğünde düşlerine;
Genzinden dalış yapar her biri ruhuna.
Ruhun savunmasız.
Ruhun aciz.
Boşver aldırma;
Arzuladığın kadar oyununu oyna.
Al mantar tabancanı sık dostuna.
Bağdat’ta hergün bir çocuk;
Ölür göğsüne giren bir kurşunla...
Pas geçme artık kelimeleri.
Geçiştirme sıranı.
Asansör boşluğuna bırak gözlerini
Alıştır gözlerini karanlığa.
Öğren su birikintisinde bile boğulacağını
Yürü;
Korkmadan karşıla ölümü
Bağdat’ta hergün bir çocuk;
Ölümü bilemeden karşılamakta...
Leyl u Nehar