Her yana kurmuşlar pusu
Yerinden çıkma ha çocuk.
Kalmadı düşman korkusu
Demeden çıkma ha çocuk.

Gece bitti, sabah oldu
İnsanlık doğruyu buldu
Zâlim zûlmünde boğuldu
Demeden çıkma ha çocuk...

Oyunlar ve oyuncaklar
Sahiplerini kucaklar
Mutlu artık yavrucaklar
Demeden çıkma ha çocuk.

Yok ettiler silahları
Öldü savaş ilâhları
Dindi mazlûmun ahları
Demeden çıkma ha çocuk.

Unutuldu Kâbil kimdi
Hâbil’in zamanı şimdi
Mehdî firavunu yendi
Demeden çıkma ha çocuk.

Zûlümü gömdük mezara
Kapandı en derin yara
Güldü her bir bahtı kara
Demeden çıkma ha çocuk.

Bu yola çok kurban verdik
Can koyduk, sıraya girdik
Gel gayrı huzura erdik
Demeden çıkma ha çocuk.

Kandan dereler oluştu
Ruhlar maveraya koştu
Kötü zamanlar savuştu
Demeden çıkma ha çocuk.

Son verdi küfür faslına
İnsanlık döndü aslına
Sende karış hû nesline
Demeden çıkma ha çocuk.

Göklerden rahmet boşanır
İslâm nûr’unu kuşanır
Asr-ı saadet yaşanır
Demeden çıkma ha çocuk.

Vicdan mahrumu zâlimler
Şimdi ateşlerde inler
Bitti kuzum acı günler
Demeden çıkma ha çocuk.

Yardımını gönderdi Hak
Bitti aramızda firâk
Gel, kahkahalar atarak
Demeden çıkma ha çocuk.

Düşünmeden çıkma aman
Dağılsın, kal biraz duman
İşte şimdi vakit tamam
Demeden çıkma ha çocuk.

Sabırsızlık etme sakın
Çıkacağın günler yakın
Başladı bak kutlu akın
Demeden çıkma ha çocuk.

Umut, imân ile yaşar
Vakit gelir, elbet taşar
Haydi şimdi, koş ve başar
Demeden çıkma ha çocuk.

Biraz büyü ufacıksın
Öfken büyüsün, acıksın
Mücahitler yola çıksın
Demeden çıkma ha çocuk.

Hicranî der, bekle biraz
Adâleti vurdu ayaz
Tekbir getiren bir avaz
Duymadan çıkma ha çocuk.

Nûriye Akyol /9/6/2024

KIYMETLİ BİR KALEMDEN:

Selamladim bu yüregi
Kalkti Haklinin bilegi
Yikildi zulmün diregi
Demeden çıkma ha çocuk.
------Mustafaoğlu İlyas

Görsel alıntıdır.