Olmaz olsun sensizliğin böylesi,
Gideceksin hoşçakal bile demeden.
Ağlamak istemiyorum, elimde değil.
Sensizliği biliyorum istemiyorum gelmesin.

Sen şimdi uzaklarda ben ise seninleyim.
Yine gel bekliyorum, gün doğarken yada batarken,
Seni özlemeden bir an bile duramıyorum.
Bensiz gittiğin her şehir seni hüzünle bekler.

Gözlerim görünür yurduna, kirpiklerim dokunur ruhuna,
İçinde bir titreme ve boşluk hissi yığın yığın birikir.
Seni özlemelerim, seni bana getirir.
Sensiz yazılan şiirler, şairliğe veda ediyorum.
Sen bilmezsin, bilemezsin, sensizken her gece ölüme yürüyorum...

Kalp acısı, cam kırıkları, bir gülün dikeni,
Hüzünlü bir ülkenin sokaklarında sen ve kalbinde ben...
Seni İstanbul’da beklerim,
Seni gittiğimiz yerlerde ararım,
Seni özlemekten ölmeden önce geleceksen hoşçakal.

Yemyeşil vadiler ardında, bilinmeyen yollarda,
Hiç gitmediğim sokaklarda da seni ararım
Divâne olurum belki de, bir hoşçakal deyişinle,
Geleceksen derin bir nefes alayım,
Kalbim bende durmaksızın seni ister.

Beni sev, özle , unutma seni seviyorum.
Nasıl anlatılır ki bu, seni bulmak için tüm dünyayı dolaşabilirim meselâ,
Bilmiyorum neden gitmeni istemiyorum,
Hoşçakal diyeceksen geleceğini bilmeliyim.

Korkum yalnızlık değil sensizlik,
Gidersen bende giderim benden.
Sensizliği biliyorum hatırlatma, unuttur.
Bana bunu yapan ruhumda bitmeyen umuttur.
Öldürmek istersen umudumu öldür.

Sahi sen kimsin?
Ben misin? Bende misin? Her şeyim misin?
Yokluğuna yazdığım şiirlerimsin,
Gök yüzüm, bulutlarım, çiçeklerimsin,
Mavim, yeşilim, beyazımsın.
En büyük korkum, en büyük mutluluğumsun,
Korkuyorum sensizlikten,
Durmaksızın ağlamak sensizlik,
Hiç gülememek, gök yüzünü görememek,
Sensizlik bir ölümcül hastalık,
Sensizlik uykusuzluk ve hüzünlü günler.

Kanatır gecenin karanlığı kalbimi,
Sensizlik uzak olsun sen yanımda kal.
İnatçı ruhum, gözlerim seni arar,
Sen yoksan mevsimlerde yok, günlerde yarınlarda,
Sen yoksan ne var ki ,ne kalır benden geriye.
Bir ben, bir sen, birde sana olan sevgim,
Beni al kendine sakla, hiç korkmadan.

Hoşçakal, hep mutlu ol, beni sev, beni özle,
Bu ülkeden, git, bu sokaklardan,
Bu caddelerden,
Birlikte nefes aldığımız bu şehirden.
Elini ilk kez tuttuğum bu yolları bırak...
Hoşçakal, iyi ol, yarınlarda ve her zaman,
Ama benden gitme, bende kal sonsuza kadar...