4
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
400
Okunma

Ne yana dönsem karşımda bir çırpınış,
Yanağım dayamış yitik anılarına.
Kapkara yelkenlerle sürüklenen gemiler;
Bitmeyen fırtınalarda sallanırken,
İçimde kıpırdanır hırçın bir isyan.
Terk edilmişliğin kör karanlığında,
Bilinçsiz yırtılışlar hükmünü sürer ömrümün kalanında.
Ne yana dönsem karşımdasın ey hüzün.
Ne yana dönsem çaresizlik...
.
.
.
İÇİME İŞLEMİŞ...
Ey uykusuz gecelerin suskun tanıkları.
Bilin ki;
Su küstü, denizler dalgalanmıyor artık.
Ay küstü, yanmıyor gökte eskisi gibi.
Bu yüzden her geçen gün ,
daha da
silikleşir gözlerimden,yakamozun parıltısı.
Ne yana dönsem karşımda bir çırpınış.
İçimde büyürken çaresizlik,
Kayboluyorum yalnızlığın zifiri kuytusunda.
5.0
100% (16)