Bazen gitmek gerekir kalmak ancak eziyet
Olmayacak hayaller kurmak da neyin nesi
Zaman varken yolunu bulmak büyük meziyet
Çıkmaz sokakta boşa durmak da neyin nesi

Cennette huri olsan kalbi sağır köre ne!
Bahçeni talan edip yadelde gül derene
Dört mevsim çiçek açsan dikenini görene
Yüreğini yerlere sermek de neyin nesi

Yolunu kaybedene gönlünü verir isen
İlmek ilmek yüreğin, sökülür desen desen
Sever gibi görünüp, sevdayla bağı kesen
Vefasıza ömrünü vermek de neyin nesi

Gelse gelişi yalan; gitse gitmesi nere
Ne sevdim diyebildi ne sevmedim bir kere
Ondan kurtulduğuna şükredeceğin yere
Başını duvarlara vurmak da neyin nesi

Gülmeye çok geç kaldım, üzülmeye hep erken
Şu bahtımın karası artık silinsin derken
Daha görmen gereken ne çok mutluluk varken
Kederi gözlerine sürmek de neyin nesi

İnsan derdini sevip besler büyütür niçin
Her gece feryad edip ağlarken için için
Günden güne bitirip tüketen bir aşk için
Yaşıyorken mezara girmek de neyin nesi

Altının değerini hurdacı nerden bilsin
O gitsin elindeki pası ve kiri silsin.
Bu saatten sonrası sevmeyi bilen gelsin
Sevdanın defterini dürmek de neyin nesi

Ayşegül Bahçeci
03.06.2024